| వ. | అని పలికి డిండికుండు వెండియు నిట్లనియె. | 309 |
| గీ. | అర్థి తారతమ్య మడుగంగఁ జెప్పితి, నర్థకాంక్ష నిన్ను నడుగ రాను | 310 |
| ఉ. | మానక మున్ను నేఁ జెనఁటిమానవరక్తముఁ ద్రావుచుండుదుం | 311 |
| వ. | ఇవ్విధంబున నువ్విళ్ళూరిన కారణం బెట్లంటేని. | 312 |
| సీ. | శాల్యన్నఘృతసూపశాకభక్ష్యములతో, వాసన గలరసావళులతోడ | |
| గీ. | జతురశృంగారవతు లైనసతులతోడ, ననుదినంబును భోగించునవనిపతుల | 313 |
| వ. | అనుడిండికంబుపలుకు లాకర్ణించి కటకటంబడి మందవిసర్పిణి యిట్లనియె. | 314 |
| చ. | చలనము లేక యీనృపతిశయ్య నహర్నిశమున్ సుఖించునా | 315 |
| వ. | అనిన మందవిసర్పిణికి డిండికుం డిట్లనియె. | 316 |
| క. | నీదగు నెలవున నాకుం, గా దవు నన బలిమి లేదు కరుణాన్విత నీ | 317 |
| వ. | దాక్షిణ్యంబుకతంబున నొడంబడి యిట్లనియె. | 318 |
| క. | వెర వెఱిఁగి వేగిరింపక, సురతశ్రమపారవశ్యసుఖసుప్తిమెయిన్ | 319 |
| క. | కక్కురితకాఁడు కార్యము, చక్కటి యెఱుఁగండు సంధ్యజామున నతనిన్ | 320 |
| గీ. | అనిన నట్ల కాక యని నల్లియును జీర, పేను నేకశయ్యఁ బ్రీతి నుండఁ | 321 |
