పుట:పంచతంత్రము (దూబగుంట నారాయణ).pdf/129

⁠

దా నది చూచి బ్రాహణుఁడు తద్దయు శోకము నొంది యాత్మలో మానిని నేల పంపితిఁ గుమారునిరక్షకు లెవ్వ రిత్తఱిన్.

⁠ 22

వ.⁠

అని మఱియు నమ్మహీసురవరుండు తనమనంబున.

⁠ 23

ఉ.⁠

ఎన్నఁడు వచ్చుఁ బుణ్యతిథి యెన్నఁడు దానముచేయు భూవరుం డెన్నఁ డకించనత్వమును నేఁ బెడఁబాసి సమస్తవస్తుసం పన్ననికేతనుండ నగుభాగ్యము గల్గునొ యంచుఁ గోర్కిమై నున్నయెడన్ ధనాగమము నొందుటకుం దఱి తప్పె నెట్లోకో.

⁠ 24

ఉ.⁠

అక్కఱ లెల్లఁ దీఱవు నృపాగ్రణికిం బొడసూపకున్న నా కిక్కడ వెన్నపాపనికి నెవ్వరు కా పిఁక వేళ దప్పెఁ బో నక్కడ నేప్రయోజనము లబ్బు మనంబున మానవుండు దా నొక్కటి చింతసేయ విధి యొక్కఁడు వేఱ తలంచు నక్కటా.

⁠ 25