| క. | అవి యుపమర్దనునంగము, లివి యారక్తాక్షముఖ్యహితమంత్రిసుహృ | 297 |
| గీ. | అపుడు మేఘవర్ణాదివాయసకులంబు, పొరిఁ జిరంజీవిఁ బొగడుచుఁ బోయి నిజని | 298 |
| వ. | చిరంజీవి నాలోకించి నీ విన్నిదినంబులు శాత్రవజనంబులు నమ్మునట్లుగా నెవ్విధం | 299 |
| గీ. | సకలదిక్కుల రాజుల శౌర్యమహిమ, గెలిచి తనుఁ గొల్చుతమ్ములు గలుగునట్టి | 300 |
| సీ. | కాషాయదండంబు గైకొని యమసూతి, కంకుభ ట్టనునామకంబు దాల్చె | |
| గీ. | కృష్ణ సౌభాగ్యరేఖ నుత్కృష్ట యయ్యు, నిలిచె సైరంధ్రి యను పేర నీచవృత్తి | 301 |
| క. | ఏనును నవ్విధమునఁ గడు, హీనదశం బగరఁ గొలిచి యీడేర్చితి నీ | 302 |
| వ. | అనిన మేఘవర్ణుండు చిరంజీవి కిట్లనియె. | 303 |
| క. | నీ వసిధారావ్రతమున, నావంతయు శంక లేక యహితులలోనన్ | 304 |
| సీ. | అవధరింపుం డులూకాధీశమంత్రుల, లోన రక్తాక్షుఁ డనూనవిభవ | |
| గీ. | నన్నుఁ జంప బుద్ధు లెన్నియేనియుఁ జెప్ప, వినయమున నులూకవిభుఁడు వినక | 305 |
| క. | శరణాగతులం జంపెడు, పురుషులు నెచ్చోటఁ గానమును వినమును సు | 306 |
| వ. | అనిన వారివచనంబు లవలంబించి రక్తాక్షుపలుకు లనాదరంబు చేసి నన్నుఁ దోడ్కొ | 307 |
