| క. | ముని పుణ్యాశ్రమభూములు, వనితం గొని తిరిగి తిరిగి వరియింపుఁ డటం | 273 |
| గీ. | ఇంత చక్కనితరుణి మహీసురులకు, నమర నేర్చునె రాజుల కైనఁ గాక | 274 |
| క. | ఇది దాఁ గన్యాత్వంబున, ముదిసినఁ గడుధర్మహాని మున్నిటిరూపం | 275 |
| క. | అని పలుక నపుడు మూషిక, తనువునఁ దనమ్రోల నున్నదానిని ఖేదం | 276 |
| వ. | అట్లు గావున. | 277 |
| తరల. | ఇనసమీరణదేవతాధిపహేమశైలము లాదిగాఁ | 278 |
| వ. | అంతట నుపమర్దుండును జిరంజీవిఁ జేరంబిలిచి యభయం బిచ్చి వెఱవ కుండు మని | 279 |
| క. | అరులకుఁ గలసత్త్వంబును, దెరువులు నునికియును వారు ద్రిమ్మరుతావుల్ | 280 |
| గీ. | అని విచారించి గుహచుట్టు నరయఁ దొల్లి, యాలమందలయునికిప ట్టగుటఁజేసి | 281 |
| వ. | తిరిగి పెద్దవాకిట వచ్చి యులూకంబులఁ జూచునప్పు డవి రాత్రి దూరదేశంబులు | 282 |
| ఉ. | నమ్మినవారిఁ జంపినను నాకు నధర్మము గాదు లెస్సగా | 283 |
| ఉ. | ఏపని చేయు మంచుఁ దనయేలిక సేవకుఁ బంచెఁ బొందుగా | 284 |
