| సీ. | కలికిచూపులకాంతిఁ గలువతోరణములు, పచరించినట్లున్న బాలఁ జూడు | |
| గీ. | నమరవల్లభ నీకైన నమరుఁ గాని, నరసురాసురయక్షకిన్నరవరులకు | 262 |
| వ. | అని యిట్లు మహేంద్రునకు నన్నారీరత్నంబుపయిం బ్రియంబు పుట్టం బల్కిన తప | 263 |
| చ. | సురుచిరరత్నసానువుల శుద్ధసువర్ణమహోన్నతాయత | 264 |
| ఉ. | మేరుమహామహీధరము మీకును మాకును బెద్ద గావునన్ | 265 |
| వ. | అమ్మునీంద్రుండు తనమనంబున. | 266 |
| గీ. | పిలిచి యీఁబోవ నెవ్వారు దొలఁగనాడి, పడుచు నొల్లమి లోకంబుపాడి గాదె | 267 |
| వ. | ఒల్లకున్న నేమి యగు నని మహామేరువుం దలంచిన నమ్మహీధరంబును నత్యంతసుకు | 268 |
| గీ. | ఎవ్వరికి నీక నీకు నే నిత్తు ననుచు, నింతగాఁ బెంచినాఁడ నీయిందువదన | 269 |
| వ. | అన నమ్మహీధరం బిట్లనియె. | 270 |
| గీ. | చూడ సూక్ష్మంబు గాని నా సొబగుమేను, ఘాతగొని పెక్కు లాఁగలు గాఁగఁ ద్రవ్వు | 271 |
| ఉ. | కావున నీకుమారికకుఁ గాంతుఁడు మూషిక మైన నొప్పుఁ గా | 272 |
