చతుర్థాశ్వాసము
73
| దెంచి వేనవేలు దీవన లిచ్చి చని హిరణ్యకశిపునకుఁ దద్వృత్తాంతం బంతయు | 122 |
క. | మంత్రబలమొ మాయయొ యీ, తంత్రము సహజంబొ నీకుఁ దనయా! విన నీ | 123 |
క. | అని యడిగినఁ బ్రహ్లాదుఁడు, జనకుని చరణద్వయంబు సంప్రీతిమెయిన్ | 124 |
గీ. | అయ్య! యిది మంత్రబలముగా దరయ మాయ, గాదు నాదగునైజంబు గాదు వినవె | 125 |
వ. | విష్ణుపరాయణత్వం బెట్టిదనిన. | 126 |
క. | ఒరులకుఁ గీడు తలంపమి, హరిభక్తికి రూప మొరుల నాత్మసమమకాఁ | 127 |
గీ. | మనసుఁ బలుకును జేఁతయు ననఁగ నిట్టి, మూఁడుదెఱఁగులపాపంబు ముదిరెనేని | 128 |
ఉ. | ఇంతయుఁ జూచి నిక్కముగ నేను నచింత్యు ననంతు నచ్యుతుం | 129 |
గీ. | అనినఁ బులిఁగోల వ్రేసినయట్లు రేఁగి, కాఁగి హుమ్మని యసురయంగంబు వడఁకఁ | 130 |
చ. | ఇది శతయోజనోన్నతము హేమగిరిప్రతిమంబు హర్మ్య మీ | 131 |
వ. | అనినం గ్రందుకొన నమ్ముకుందదాసుం బ్రాసాదశిఖరంబునకుం గొనిపోయి పట్టి | 132 |
చ. | కుడువఁగ నొల్ల కెంతయును గ్రవ్వునఁ గూలఁగఁ ద్రోచుఁడున్ దిగం | 133 |
మ. | కని దైత్యేంద్రుఁడు గాఢమోహబలవద్గ్రాహంబు పెన్వాతఁ జి | |