74
నృసింహపురాణము
| | డనుపేరుంగలదానవుం బిలిచి మాయల్ పెక్కు గావించుఁ జి | 134 |
| చ. | కఱతలు పెద్ద వీని కిటుకాఱియఁ బెట్టెడుమాన కేమిటన్ | 135 |
| వ. | అనినఁ బొంగి యఖర్వగర్వాడంబరుం డగుచు శంబరుం డతని కిట్లనియె. | 136 |
| గీ. | కలవు నూఱులు వేలు లక్షలును గోటు, లప్రమేయలు ఘనమాయ లధిప నాకు | 137 |
| వ. | అనిన దుర్బుద్ధి యగునయ్యసంబంధుండు బంధమత్సరుండై కడంగిన. | 138 |
| క. | కులశైలంబులు వడఁకెను, గలఁగెఁ బయోధులు పయోజగర్భుఁడు సురలున్ | 139 |
| వ. | అంత. | 140 |
| ఉ. | మాయలు డాయనీక యసమానత నత్యుపమానమై ముని | 141 |
| గీ. | వీడు మాయలఁ దను నేచువాఁడు డాయ, వీఁడు నాకు నెగ్గొనరించువాఁడు కుమతి | 142 |
| వ. | అట్టిసమయంబున భక్తపరాధీనుండును బరాపరేశ్వరుండును నగుపరమపురుషుం | 143 |
| ఉ. | ఘోరము గాంతకాలకృతకోపఖరాంశుకకోరదారుణా | 144 |
| వ. | తదనంతరంబ యమ్మహాస్త్రం బంతర్హితం బయ్యె. నట్లు శంబరనిర్మితమాయాసహస్రం | 145 |
| క. | తన్నుఁ బొలియింపఁ బుట్టిన, చెన్నఁటిచల మపుడు వెఱ్ఱిచేయు నలుకతో | 146 |
