పుట:నృసింహపురాణము.pdf/66

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

67


క.

ఈతనికి విష్ణుదెసఁగల, ప్రీతి విడువఁ దెలుపు టెంత పెద్ద యధికరో
షాతురుఁ డై యితఁ డతని వి, ఘాతింపను గడఁగు బుద్ధి గఱపెద మోలిన్.

57


ఉ.

మావచనంబుల న్వినక మాధవుపైఁ గలపక్షపాతమున్
బ్రోవఁగఁ ద్రోవ కిట్ల యయి పోయిన నీ వటు చూచి మెచ్చఁ గ్రో
ధావలి యైనకృత్యఁ గడు నద్భుతభంగి సృజించి పంతు మీ
కావలమంతతోడగనుఁ గష్టపుఁబాట్లను దైత్యపుంగవా.

58


వ.

అనిన నట్లు చేయుం డనుదైత్యపతిపనుపున నతనిబంట్లు మంటలో నున్నపిన్నాతని వెడ
లందిగిచి భార్గవాత్మజుల కొప్పించిన వారునుం గొనిపోయి తమయింటం బెట్టుకొని
బాలురం గొందఱ సంగడంబు గూర్చి చదివించుచు బుద్ధులు సెప్పుచుఁ జలుపుచు
బుజ్జగించుచుం దట్టించుచు ననేకప్రకారంబుల శిక్షించుచుండ నక్షోభ్యస్వభావుం
డగునప్వుణ్యభావుం డొక్కొక్కతఱి నెడగొని తనతోడం జదువు దానవదైత్యకు
మారుల కి ట్లని యుపదేశించు.

59


క.

వినరయ్య యేను జెప్పెద, ననుపమతత్వార్థ మైన యాత్మహితంబున్
మనమున మాకొక్కో యి, ట్లని చెప్పెడు నిప్పు డీతఁ డని చూడకుఁడీ.

60


ఆ.

పుట్టుఁ బెరుఁగుఁ బ్రాయములఁ జాలఁజెన్నొందు, ముదిమిచేతఁ జిక్కు బిదపఁ జచ్చు
బురుషుఁ డట్టిదెసలఁ బొందు టదృష్టంబ, యిందు లేదు గాదె సందియంబు.

61


క.

చచ్చినజీవుఁడు గ్రమ్మఱ, వచ్చున్ బుట్టువున కను టపాయము గా దీ
యచ్చుమునులు శ్రుతజలములఁ, ద్రచ్చికనినతెలివి గాన తప్పున దదియున్.

62


ఆ.

కారణంబు లేక గలుగదు జన్మంబు, కారణం బపూర్వకర్మఫలము
కాన యుక్తియుక్తమైనది యిదియుఁ బ్ర, త్యక్ష మెట్ల యట్ల యనఘులార.

63


క.

తలపోయఁ దల్లికడుపున, నొలసి చనరు గొంతకాల మునికియు లోకం
బుల కెల్ల దృష్ట మత్తఱిఁ, గలగు విరోధంబు శాంతిఁ గైకొన బొసఁగున్.

64


వ.

అది యెట్టిదనిన.

65


గీ.

ఆఁకలియు నీరుపట్టు నయ్యైవెరవుల, నడచు దాఁక సౌఖ్యముఁ జూతు రల్పబుద్ధు
లెపుడు నాఱనిచిచ్చుతో నిడుమఁబడుట, గరము దుఃఖంబు గాక సుఖంబె చెపుఁడ.

66


క.

పెల్లగు నాఁకట నన్నము, చల్లనినీ రగ్నివెన్న సౌఖ్యదములు నాఁ
జెల్లునవి కాకయుండిన, నెల్లపగిది నివియ దుఃఖహేతువులు దగన్.

67


క.

మదురువుగొని యొడ లెఱుఁగక, మదాకులమనస్కుఁ డయిన మానవునకు నిం
పొదవియుఁ బిడికిళ్లం గొని, చదియఁ బొడుచునేని యదియు సౌఖ్యం బగునే.

68


క.

కావునఁ గేవలసుఖదం, బేవస్తువు లేదు వినరె యివి సంస్మృతి నై
యేవిధి సుఖదము దుఃఖద, మై వెస దుఃఖమును సుఖద మై తిరుగఁబడున్.

69