66
నృసింహపురాణము
| వ. | ఇవ్విధంబున నవ్వేదండంబు లొండొండ చండక్రీడన్ గోడాడుచుండం బుండరీ | 47 |
| క. | సురకుంజరములకొమ్ములు, మురిసెన్ దొండములు విరిసె మోములు విరిసెన్ | 48 |
| వ. | అప్పుడు ప్రహ్లాదుండు తండ్రిం జూచి యయ్యా! యిది మదీయహృదయస్థుండైన | 49 |
| ఉ. | ఆవిధ మంతయుం గని సురాహితుఁ డంతటనైనఁ దెల్వికిం | 50 |
| వ. | పనుచుటయు వా రవారితరభసంబున భూరితరదారుసంచయం బొనరించి యనలంబు | 51 |
| ఉ. | శౌరిపదాంబుజస్మృతిరసంబునఁ దేలెడు నామనంబు తం | 52 |
| వ. | అనియె నప్పు డద్భుతరోషమాత్సర్యవిహ్వలుం డగుచున్న యాహిరణ్యకశిపుం గదసి | 53 |
| చ. | మునుమునఁ బుట్ట నీ కకట ముద్దులపట్టి గదయ్య వీఁడు మె | 54 |
| క. | బాలత్వ మెల్లకీళ్లకు, నాలయ మట్లగుట వినియు నజ్ఞానము గ | 55 |
| గీ. | అవధరింపుము మాపంత మధిప యేము, వదల కీబాలు శిక్షించువార మింక | 56 |
