| |
ర్లీల వెలుంగ నేగిన నరిప్రకరంబులచేత నెమ్మెయిం
గాలవశంబు నొందక యఖండితవిక్రమశాలి నయ్యెదన్.
| 9
|
| ఉ. |
హోమసమాప్తి నుత్థితరుథోత్తమ మొక్కటి దక్క నొంట సం
గ్రామము సేయఁబో నది యకాలముగా దుది కియ్యకొంటి నా
కీమెయి మేర పెట్టి వర మిమ్ము పరాక్రమలీల మెచ్చి నీ
వేమియు నీక పోక తగ వేనియుఁ బొ మ్మమరేంద్రు నిచ్చితిన్.
| 10
|
| తే. |
అనుడు దరహాసచంద్రిక తనదువదన, కమలవనమున కభినవకాంతి యొసఁగఁ
జిత్రచారిత్రుఁ డగుదితిపుత్రపుత్రు, నర్థిఁ గనుఁగొని యవ్వర మతని కిచ్చె.
| 11
|
| చ. |
అడిగినయట్ల యిచ్చిన దశాననసూనుఁడు ప్రీతి మేన నె
ల్లెడ వెలిఁ బేర్చె నాఁ బులక లెంతయు వింతగ మ్రొక్కి పెంపు సొం
పడరఁ గులం బెలర్ప జనకానుమతంబున నాబలారికిన్
విడుగడ సేసె నప్పు డరవిందభవుండు ప్రమోద మందఁగాన్.
| 12
|
| ఆ. |
అంబుజాసనుఁడు దశాననుఁ జూచి నీ, నందనునకుఁ ద్రిభువనముల నెగడ
నింద్రజిత్సమాఖ్య యిచ్చితి సుముఖులై, యుండుఁ డనియె దనుజు లుల్లసిల్ల.
| 13
|
| చ. |
అసురుల నిమ్మెయిం బ్రముదితాత్ములఁ జేసి పయోజసూతి సం
తసమున నాకలోకపతిఁ దోకొని పోవునెడం దదీయవ
క్త్రసరసిజంబు లజ్జ యనురాత్రి గడం జెడి యున్కికిం గృపా
రసపరుఁ డై హితార్హమధుకరస్ఫుటసత్యమృదూక్తి ని ట్లనున్.
| 14
|
| చ. |
తమతమదుష్కృతంబు సుకృతంబును నాపదయున్ శుభంబు లై
తముఁ దఱి యైనఁ బొందు నది దప్పునె సాధ్వి నహల్యఁ గోరి గౌ
తమునికిఁ దప్పి తీ వకట తత్ఫల మీయశుభంబు దోషసం
గమనినివృత్తికై యొకమఖం బొనరింపుము విష్ణుతుష్టిగన్.
| 15
|
| క. |
అని చెప్పి పోవుటయు న, య్యనిమిషవల్లభుడు విష్ణుయాగం బొనరిం
చి నిఖలదురితరహితుఁ డై, చనియెన్ దివంబునకు విశాలవిభూతిన్.
| 16
|
| మ. |
అనినం జిత్తము చోద్య మంద రఘువంశాధీశ్వరుం డిట్టు లా
తనికిన్ బీరము సెల్లెఁ గాని యెచటం దద్విక్రమక్రీడ మా
న్ప నొకం డైనను జాలఁడే యనుడు భూపాలాగ్రణిం జూచి య
మ్ముని మందస్మితసుందరుం డయి మనోమోదంబుతో ని ట్లనున్.
| 17
|
రావణుఁడు కార్తవీర్యునితోఁ బోరాడి చెఱఁబడుట
| ఉ. |
నిర్జితశత్రుఁడున్ భువననింద్యచరిత్రుఁడు నైన రావణుం
దూర్జితవిక్రమస్ఫురణ నుర్విఁ జరించుచు మించి యేచి శౌ
ర్యార్జనలోలబాహుమహిమాస్పదుఁ డై చనునాసహస్రభా
హార్జును పెంపుసొంపు హృదయంబున సైఁపక వచ్చె నాజికిన్.
| 18
|
