| ఉ. |
కొందలపాటున మనము గుందినఁ గంటికి నిద్ర రాక సే
నం దెలిపించి యప్డఞ పయనం బయి దైత్యవిభుండు వోవ సం
క్రందనుఁ డంతయున్ విని సురప్రకరంబులఁ గూర్చి రాత్రి మైఁ
గ్రందుగ నానిశాచరులరాకకు నాకము సంచలింపఁగన్.
| 80
|
రావణుఁడు దండెత్తి వచ్చుట విని యింద్రుఁడు విష్ణునిఁ గాన నేగుట
| క. |
ఆదిత్య మరుద్వసురు, ద్రాదిదివిజగణము లెల్ల నప్పుడ భూభృ
ద్భేదికడ కేగుదెంచె ర, ణాదరదుర్దాంతభుజబలాటోపమునన్.
| 81
|
| ఉ. |
వారల మోహరింపుఁ డని వాసవుఁ డేగె నువేంద్రుఁ గాన నం
భోరుహనాభుఁడుం ద్రిదశపుంగవు సత్కృతుఁ జేసి రాకకుం
గారణ మేమి యన్న దశకంఠుఁడు మాపయి వచ్చె నీవునుం
బోరికి వచ్చి దేవగణముం గృపఁ గావుము దేవ నావుడున్.
| 82
|
| చ. |
హరి సనుదెంచె నాటికి దశానను నోర్వక రిత్త యెట్లొకో
మరలెను జాలఁ డొక్కొ యనుమాటపడం బనిలేదు బ్రహ్మచే
వరములు గన్నగర్వమున వచ్చె నలంతులఁ బోఁడు వానికిం
బరువము గాదు కాలపరిపాకము వచ్చిన నేన తీర్చెదన్.
| 83
|
| క. |
దేవఖచరాదిజాతుల, చే వానికిఁ జావు లేదు చెప్పెదఁ బిదపం
గేవలమును బోఁ డంతకు, నీవరుసకు నీవ చాలు దెల్లవిధములన్.
| 84
|
ఇంద్రుఁడు యుద్ధమునకు వెడలుట
| చ. |
బలరిపుతోడ నిట్లు హరి పల్కిన నాతఁడు నట్ల కాక యం
చలఘుపరాక్రమస్ఫురణ నాహవదోహలచిత్తయుక్తుఁ డై
తెలతెల వేగునంతఁ జనుదెంచి బలంబులు గూడఁ చేదేరు మా
తలి గొని వచ్చినన్ గిరికి దాఁటెడుకేసరిమాడ్కి నెక్కినన్.
| 85
|
| క. |
ఉడుపతి దోతెంచినఁ బొం, గెడుజలనిధికరణిఁ బోరికిన్ వజ్రి వడిం
గడఁగుట గనుఁగొని ఘోషం, బడరఁగ సురసైన్య మధికహర్షము నొందెన్.
| 86
|
| ఉ. |
అంత సరోరుహాప్తుఁ డుదయం బరుదెంచె నిశాచరు ల్పరా
క్రాంతి దగం గడంగి యమరావతి కేగిరి వారు రాత్రి మై
నెంతయు నగ్గలం బగుదురేఁ బొడసూపెదఁ గాక దేవతల్
సంతస మందఁగా ననుచు సత్వరుఁ డై చనుదెంచె నొక్క నాన్.
| 87
|
| చ. |
కమలవనంబు చేసినయగణ్యతపంబుఫలంబు చక్రయు
గ్మములముదంబుప్రోక త్రిజగంబుల కన్నలబ్రహ్మవిష్ణురు
ద్రమహిమ లొక్కటై కలయఁఁ గ్రాఁచినయుండ త్రివేదమూలకఁ
ద మని నుతింప నొప్పెసఁగెఁ , దామరసప్రియబింబ మత్తఱిన్.
| 88
|
