తే. |
నిక్కముగ నిది చీఁకటియొక్కొ తలఁప, నేమి మాయయొ కాక ము న్నిట్టితిమిర
మెఱుఁగ మెన్నఁడు నా జనులెల్ల బెగ్గ, లించునట్లుగఁ గడు నగ్గలించెఁ దమము.
| 39
|
చంద్రోదయచంద్రికావర్ణనములు
తే. |
యామినీకాంత మృగమద మలఁది మలయ, జమునఁ దిలకంబుఁ బెట్టినచంద మగుచు
నిఖిలదిక్కులఁ దిమిరంబు నిండియుండ, నలఁతియై ప్రాఙ్ముఖంబునఁ దెలుపు దోఁచె.
| 40
|
క. |
రావణుఁ డమరులమీఁదం, బోవుట విని యతనితోడి పురుడునకుం బాం
థావలిపై వెస వచ్చెం, గావలయు ననంగ నమృతకరుఁ డుదయించెన్.
| 41
|
సీ. |
చిత్తజుచిగురులం జిత్రంబుగా నిడ్డ లలితతమాలపల్లవ మనంగ
రతిపుమాణిక్యదర్పణమున నూనిన కమనీయమృగమదకణ మనంగ
వెడవిల్తులీలారవిందంబుమీఁదికిఁ దివుటమై నెరఁగినతేఁటి యనఁగ
వలరాజుసిందూరతిలకంబులోఁ జెలువొందు కాలాగరుబిందు వనఁగ
|
|
ఆ. |
నుదయరాగమహిమ నుజ్జ్వలం బైనబిం, బంబునడుము లాంఛనంబు చెన్నుఁ
జేయఁ బూర్వశైలశిఖరదేశంబున, నిందుఁ డొప్పె భువన మెలమి మిగుల.
| 42
|
ఉ. |
పంబినకెంపుఁ బాసి దివిఁ బ్రాఁకి దిశల్ వెలిఁగించి చంద్రకాం
తంబుల నీరు నేసి కుముదంబులఁ బండువు సేయఁ బంచి య
బ్జంబుల నిద్ర వుచ్చి మరుసాయకముల్ గరసానఁ బట్టి కో
కంబుల నేఁచి లోకముపొగడ్తలు సేకొని చంద్రుఁ డున్నెడన్.
| 43
|
క. |
బడి చేసినచందంబునఁ, గడువేగం బొకటి నొకటిఁ గదిసి దివిని సం
దడి గా నెంతయు గుంపుగఁ, బడి వెన్నెలకుం జకోరపంక్తులు గవిసెన్.
| 44
|
క. |
మును మును నెగడెడురశ్ముల, కొన లెల్లం బట్టికొని చకోరంబులు ద్రుం
చిన నచట నచటఁ దుఱఁగలి, గొని పెరిఁగెడుమాడ్కి దలముకొని ప్రభ లెసఁగెన్.
| 45
|
తే. |
తివిచి నవకంబు దీప్తులు ద్రెంచి యలఁతి
తునియలుగఁ జంచుపుటములఁ ద్రుంచి తల్లు
లాదరంబున నంది యీనఱ్ఱు లెత్తి
ప్రీతిఁ గముచుఁ జకోరంబుఁబిల్లగములు.
| 46
|
క. |
చంచులఁ గాంతులు వెన్నెలఁ, జించి యమృత ముట్ట నొసఁగు చెన్నునకును రా
గించుచుఁ జవిఁ జొక్కుచుఁ గబ, ళించుఁ జకోరికలు సమదలీలాలస లై.
| 47
|
సీ. |
క్రమ్మి పైఁ దొరఁగెడు కౌముదితీయంబు సొంపునఁ దనుపునఁ జొక్కి చొక్కి
పచరించుచ ద్రాతపంబు కాలువలలో నడ్డంబుగా నిల్చి యాఁగి యాఁగి
వెల్లువ పెల్లు సూపెడుసాంద్రచంద్రికాపూరంబు గని మదిఁ బొంగి పొంగి
మిన్నులతో రాయు వెన్నెలకరడుల నెఱకలు సడలించి యీఁది యీఁది
|
|
ఆ. |
చెలఁగి చెలఁగి మలఁగి మలఁగి యల్లల్లన, క్రాలి క్రాలి బిట్టు తూలి తూలి
సమదవృత్తిఁ గేలి సలిపెఁ జకోరచ, యంబు సదలు దమమయంబు గాఁగ.
| 48
|