నిర్వచనోత్తరరామాయణము
ద్వితీయాశ్వాసము
| |
మద్భగీరథాన్వయ
తామరసాకరసహస్రధాముఁడు సూరి
స్తోమారామవసంతుఁడు
భూమండనయశుఁడు మన్మభూమీశుఁ డొగిన్.
| 1
|
రామునికొల్వుకూటమునకు జనకాదులు వచ్చుట
| క. |
శ్రీరామచంద్రుఁ డిట్లు మ, హారాజపదస్థుఁ డైన నభినందింపన్
గౌరవమున జనకాది, క్ష్మారమణులు వచ్చి కాంచి సంప్రీతిమెయిన్.
| 2
|
| క. |
అన్నరపతివినయాదిగు, ణోన్నతి కెద లలర మంజులోక్తుల సమయో
త్పన్నవిష యోపలాలన, నున్నయెడన్ హర్షరససముత్కర్షముతోన్.
| 3
|
| సీ. |
కౌశికబకదాల్భ్యకణ్వప్రభృతు లైనదురితవిదూరు లౌ తూర్పువారు
నాత్రేయకుత్సదృఢాయురగస్త్యు లాదిగఁ గలదక్షిణదిక్కువారు
ఋషభరైభ్యకయక్షవృషముఖ్యు లౌతపోమహనీయు లగుపశ్చిమంబువారు
గశ్యపజమదగ్నిగౌతమాత్రులులోనుగా నుత్తరమునఁ గల్గువారు
|
|
| తే. |
శిష్యసంఘంబుతో రాముపోష్యవర్గ, మగుట మునికుల మెల్లను నరుగుదెంచె
నతనివిజయోత్సవముఁ గొనియాడువేడ్కఁ, బ్రీతి మొగముల నెలకొనఁ బిండుగట్టి
| 4
|
| ఉ. |
అందఱుఁ గూడి మోసలకు నర్థిమెయిం జనుదెంచి యెంతయుం
గ్రందుకొనంగ నున్నెడ నగస్త్యుఁడు వాకిటివానిఁ జూచి మా
యిందఱరాక దాశరథి కీ వెఱిఁగింపుము వేగ మన్న వాఁ
డుం దగఁ బోయి యల్లన నడుంకుచు భూవిభుఁ జేరి నమ్రుఁ డై.
| 5
|
| ఉ. |
దేవ మునీశ్వరుల్ సకలదిఙ్ముఖవాసు లగస్త్యముఖ్యు లా
శ్రావితనామధేయులు విశాలతపోవిభవు ల్సముజ్జ్వల
త్పావకమూర్తు లయ్యును గృపారసపూరితశీతలాకృతుల్
దేవరఁ గాన వేడ్కఁ జనుదెంచినవా రని విన్నవించినన్.
| 6
|
| క. |
విని యెంతయు సమ్మదమున, జనపతి తోడ్తెమ్ము వారిఁ జయ్యన ననుడుం
జనెఁ బణిహారియుఁ దోడన, మును లత్యంతప్రమోదమున వచ్చుటయున్.
| 7
|
