| తే. |
నున్నయెడ భూవరుఁడు దనకన్నప్రజల, యాయురైశ్వర్యములుఁ దదనంతరంబ
వారిసంతతితెఱఁగు దుర్వాసు నడుగ, నమ్మహీపతితోడ ని ట్లనియె నతఁడు.
| 59
|
| క. |
నీకొడుకు అధికబలభ, ద్రాకృతులఁ బ్రవృద్ధిఁ బొంది యాయుశ్శ్రీ ల
స్తోకంబులు గాఁ బుణ్య, శ్లోకత నేలుదురు మధ్యలోకం బెల్లన్.
| 60
|
| ఆ. |
వెలయఁ బదునొకండువేలవత్సరములు, రాజ్యమహిమఁ బొంది శ్రీరామభద్రుఁ
డనుపమానకీర్తి యార్జించి పదపడి, బ్రహ్మలోకసుఖము బడయువాడు.
| 61
|
| తే. |
అన్న రాజ్యంబు సేయంగ ననుజు లెల్ల, పనులు నడపుచు నీతియు బాహుబలము
మెఱయ వర్తిల్లి యతఁ డేగుతఱియ తమకు, నవసరంబుగ సద్గతి కరుగువారు.
| 62
|
| క. |
చతురమతి రామునకు భూ, సుతయం దుదయంబు నొంది సుతు లిరువుకు వి
శ్రుతు లగుదు రందుఁ బూర్వజుఁ, డతులితసామ్రాజ్యమునకు నభిషిక్తుఁ డగున్.
| 63
|
| క. |
భరతాదు లయినమువ్వురు, నిరువుర నిరువురఁ ద్రిలోకరహితపూజ్యులఁ ద
త్పరులం బడయుదు రయ్యా, ర్గురు నొక్కొకభూమిపతు లగుదు రుజ్జ్వలు లై.
| 64
|
| క. |
అనియెం గావున రాముఁడు, జనకతనూజయు నసౌఖ్యచరితులు మనకున్
వనటకు నించుక యేనియుఁ, బని గా దనవుడును హృదయపద్మం బలరన్.
| 65
|
| క. |
అలఘురఘువంశమునకుం, దల మాటించుకయు లేమి తథ్యముగా నీ
వలన సమస్తంబును నేఁ, దెలిసితి నామనము కలఁక దీఱె మహాత్మా.
| 66
|
| క. |
అని సౌమిత్రి సుమంత్రుని, ఘనపరిరంభణము సేసి గౌరవమున నా
తనితో సంభాషించుచుఁ, జన నొకపుణ్యాశ్రమంబు చక్కటి యైనన్.
| 67
|
| ఆ. |
అచటి కరిగి మునికృతాధికపూజనం, బులఁ బథిశ్రమంబు వుచ్చి నాఁటి
రాత్రి యచటఁ గడపి రామానుజుఁడు జన, శ్లాఘ్యమూర్తి యగుచుఁ జనియెఁ బురికి.
| 68
|
లక్ష్మణుఁడు పట్టణమునకుఁ బోయి యన్నతో సీత నడవిని విడిచి వచ్చితి నని చెప్పుట
| చ. |
నగరి సమీప మైన నరనాథునిసన్నిధి కోహటించి నె
మ్మొగము వివర్ణతం బొరయ మోసల నల్లన తేరు డిగ్గి నె
వ్వగ దలకొన్న వ్రేఁ గడరి వ్రాలుగతిం దలవాంచి యేగె సౌ
మ్యగుణవిభాసి లక్ష్మణకుమారకుఁ డానృపుఁ డున్నచోటికిన్.
| 69
|
| మ. |
చని దీనాననుఁ డైనయజ్జనపతిం జక్కంగఁ దాఁ జూడ నో
పనివాఁ డయ్యును ధైర్య మూఁది విగళద్బాష్పాంబు లంతంత లో
నన యింకించుచుఁ దొట్రుపాటు చరణన్యాసంబులం జేర నీ
నినడం జేరి వినమ్రుఁ డయ్యెఁ బతికన్నీ రాఁకకున్ మీఱఁగాన్.
| 70
|
| క. |
నేత్రములు దుడిచికొంచు సుమిత్రాసుతుఁ బెఱకరమున మెల్లన యెత్తెన్
ధాత్రీవిభుఁడు నిషాదా, మాత్రహృదయుఁ డయ్యుఁ దా సమాహితుఁ డగుచున్.
| 71
|
