| క. |
జడమతు లయిన జనంబులు, వెడమాటలు మాన్ప నిదియ వెర వెబ్భంగిన్
సడికంటెఁ జావు మే లని, యెడిపలుకు దలంపవలదె యిలఁ బురుషులకున్.
| 119
|
| ఆ. |
పూని జీవితంబు లైన మి మ్మైనను, వలయుచోట విడువవచ్చుఁ గాని
వర్తనంబు గౌరవం బొకయించుక, యైన విడువ దుస్సహంబు నాకు.
| 120
|
| క. |
ఒకభంగిఁ బాపికొన రా, దొకొ మిథ్యానింద యనుచు నొండుదెఱుఁగు మీ
రకుటిలచిత్తుల రై చూ, డకుఁడీ నామదికి సంకటం బిది యెల్లన్.
| 121
|
| క. |
ఏ నెఱిఁగి యయిన నెఱుఁగక, యైనను నిత్తెఱఁగ నిశ్చయము సేసితి నా
యాన సుఁడీ నా కడ్డము, గా నొకపలు కైనఁ జెప్పఁ గడఁగితి రేనిన్.
| 122
|
| చ. |
అనవుడు వార లొండొరులయాననముల్ గలయంగఁ జూచి య
జ్జనపతి తెంపు వాపెడువిచారము చిత్తములం దొకింత యై
నను మొలతేర కవ్విధమునం దమనిశ్చయ మైన లేక యే
మనియును బల్క రాక వెఱగందఁగ వెండియు నాతఁ డి ట్లనున్.
| 123
|
| ఉ. |
సూక్ష్మముగాఁ దలంచిన విశుద్ధచరిత్రము దుఃఖహేతువే
లక్ష్మియుఁ బ్రాణముల్ సరియె లజ్జకు రిత్త విచార మేటికిన్
లక్ష్మణ యెల్లి నీవు చటులస్థిరవాజులఁ దేరఁ బూన్చి యా
పక్ష్మలనేత్రఁ గోరిక నెపంబునఁ దోకొని పొమ్ము కానకున్.
| 124
|
| క. |
ఇమ్ములఁ జని గంగాతీ, రమ్ముతపోవనములందు రమియింపఁగ నా
సమ్ముఖమునఁ గోరినయది, యమ్ముద్దియ నచటి కనుప నగు సుకరముగాన్.
| 125
|
| క. |
కొని చని వాల్మీకితపో, వనపరిసరభూమిఁ ద్రోచి వచ్చెడి దయ్యం
గనకును నాకును నిదె విధి, యనుమానింపకుఁడు నిశ్చయం బైనయెడన్.
| 126
|
| క. |
అని పలికి తనదు తెగువకు, ననుజన్ములు తలలు వంచు టనుమతిగాఁ గై
కొని వారి నిండ్లకును బోఁ, బనిచి యచటు వాసి ధరణికపాలుం డరిగెన్.
| 127
|
| క. |
ధాత్రీపతి కనుజులకును, నేత్రంబుల బాష్పవారి నిద్ర నుడుప నా
రాత్రి యొకభంగిఁ జనిన, సు, మిత్రానందనుఁడు వంత మిగిలినమదితోన్.
| 128
|
రాముఁడు లక్ష్మణునివెంట సీత నడవులకుఁ బంపుట
| చ. |
దివసముఖోచితక్రియలు దిగ్గన సల్పి సుమంత్రుఁ జూచి దా
నవకులమర్దనుండు రఘునాయకుఁ డెక్కురథంబుఁ బూన్పు గా
రవమున దేవి నిర్జరతరంగిణిపొంతఁ దపోవనంబులన్
వివిధవినోదముల్ సలుపువేడుక నాథుననజ్ఞ నేగెడున్.
| 129
|
| ఆ. |
అనుడు నతఁడు గడఁక నరదంబు సక్కగాఁ, బెట్టి ఘోటకములఁ గట్టి తెచ్చి
సవినయంబు గాఁగ సౌమిత్రిముందట, నిలిపె నంత మేదినీవిభుండు.
| 130
|
| క. |
అడ లడఁచి నెమ్మనంబున, వెడతెలి వొడఁగూర్చి మాట వేర్పడకుండం
జిడిముడిపడక నయంబున, నెడమడు వొక్కింత లేక యిట్లను సతితోన్.
| 131
|
