|
దావుకొనంగలేక తనతమ్ముల నప్పుడు పిల్వఁ బంచి నా
నావిధచింత ముట్టికొనినన్ వెగ డందుచు నార్తమూర్తి యై.
| 109
|
ఆ. |
అధికవినయ మెసఁగ నాభరతాదులు, నగరి కేగుదెంచి నరవరేణ్యుఁ
డేకతంబ నీకు వీకాడువగలచే, వందుచుండఁ జేర వచ్చి వచ్చి.
| 110
|
సీ. |
తారలు లేని సుధారోచియునుబోలె నొంటి యేలొకొ నృపుఁ డున్నవాఁడు
చిత్రరూపంబున చెలువున నేలొకో పతిమూర్తి నివ్వెఱపాటు నొందె
సాపరాధులఁ జూచున ట్లేలకో రాజు మనమీఁది చూడ్కులు మగుడఁ బెట్టెఁ
గౌముది పైఁ బర్వు కమలంబుచాడ్పున విభుముఖం బేలొకో విన్న నయ్యె
|
|
తే. |
ననుచు నల్లనిమాటల నక్కుమారు, లుత్తరములేని యడుగుట లొండొరువుల
నడుగు చంతంత నిలుచుచు నగ్రజన్ము, పాలి కేతెంచి భక్తిమైఁ బ్రణతు లైరి.
| 111
|
చ. |
తగఁ బ్రణమిల్లినం దనదుతమ్ముల నందఱఁ జూచి వేడి పై
నెగయుకరంబులం గొని మహీపతి యల్లన యెత్తి బాష్పవా
రి గడలుకొన్న నాఁగుచు శరీరము నేలకు వ్రాల వచ్చినన్
మగుడఁగ నిల్పుచున్ వెగడుమాటలు గుత్తుకలోనఁ బట్టుచున్.
| 112
|
క. |
ఈరాజ్యసంపదున్నతి, మీ రిచ్చినయదియ నాకు మీర విపత్సం
తారకులును జుట్టంబులు, విూర చెలులు మీర ధనము మీర తలంపన్.
| 113
|
క. |
కావున నెయ్యది పుట్టిన, మీవలనన తెగువ యగుట మీ కెఱిఁగింపం
గావలయు లోకజననిం, దా వాదము తెఱఁగు వినుఁడు తాత్పర్యమునన్.
| 114
|
క. |
అనుతనమాటకు ము న్నీ, మనుజపతికి నింత యేమి మాడ్కినొకో నేఁ
డనుపగ డోలాందోళిత, మనుస్కు లై యున్న యక్కుమారులు వినఁగాన్.
| 113
|
ఉ. |
రావణునింట నుండఁగ ధరాసుత నే మరలంగఁ దెచ్చినం
భావన సేఁత కష్ట మని పల్కిరి చూచితె లక్ష్మణా మహా
దేవుఁడు బ్రహ్మయున్ మునులు దేవగణంబులు మెచ్చ నయ్యెడం
బావకుఁ డిచ్చె నాకు సతిఁ బాపపుమాటలు పుట్టె నియ్యెడన్.
| 116
|
ఉ. |
వేవురు నేల నేను బృథివీసుతచిత్తము పెం పెఱుంగనే
భూవలయంబు సంచలతఁ బొందిన వారిధి మేర దప్పినన్
దేవనగంబుపాఁ తగలి త్రెళ్లిన నం దొకకీడు గల్గునే
యావనజాక్షి నిట్లు సెడనాడిన నక్కట నోరు ప్రువ్వదే.
| 117
|
లోకాపవాదమునకై రాముఁడు సీతను విడనాడ నిశ్చయించుట
ఉ. |
ఐనను మీకు నొక్కతెఱఁ 6 గస్ఖలితంబుగ నేను జెప్పెదన్
దానికిఁ గాదు నాకభువనంబులకు నను శుద్ధుఁ జేయుఁ డ
జ్జానకి నెల్లభంగుల నిజంబుగ నిఫ్టు పరిత్యజించినం
గాని యకీర్తి వాయ దటు గాదని నోళ్లులు మూయవచ్చునే.
| 118
|