| |
దునఁ దగఁ జేరి కోరికలు దోఁచుతెఱం గెఱుఁగం దలంచి, య
ల్లన యడుగంగ సమ్మదవిలాసము నేడ్తెఱ నెమ్మొగంబు నూ
తనరుచి నొప్పఁగా వికచుతామరసానన వేడ్క ని ట్లనున్.
| 88
|
| శా. |
సింగంబుల్ మునిబాలకుల్ దిరుగుచోఁ జెయ్వేది మో మియ్య పా
రంగంబుల్ దిరుగం దపోధనసతుల్ రాజీవముల్ గోయుటల్
రంగద్వీచులఁ బద్మముల్ మెఱయు ధర్మప్రీతి మైఁ జూచుచున్
గంగాతీరముకానలోనఁ దిరుగంగాఁ గౌతుకం బయ్యెడిన్.
| 89
|
| ఆ. |
అనిన రఘువరేణ్యుఁ డమ్మాటలకు నియ్య,
కొని లతాంగి నీవు గోరినట్ల
చేయు టెంత పెద్ద శీఘ్రంబ యచటికిఁ, బుచ్చువాఁడ ననుచు నిచ్చ మెఱసి.
| 90
|
| క. |
ఆసతికడ సరసంబుగఁ, బాసి నడిమికొలువునకు నృపాలుఁడు సనినన్
దాసి నిరంతరమును సే, వాసౌఖ్యముఁ బొందఁ బడయువారలు ప్రీతిన్.
| 91
|
రాముఁడు నర్మసచివులవలన లోకాపవాదము నెఱుంగుట
| క. |
పొడసూపి యుచితముగ నలు, గడ వల్లన చేరి కొలువగాఁ దగుమాటల్
వొడమినసమయంబునఁ బతి, పడుచుం బైదలను బోవఁ బనిచి నయమునన్.
| 92
|
| తే. |
ఫుల్ల రాజీవదళములఁ బొల్ల సేయు, వెడఁదకన్నుల నునుఁగాంతి వెల్లి గొనఁగ
నర్మసచివుల మొగములు నగుచుఁ జూచి, వారిలో భద్రుఁ డనియెడువానితోడ.
| 93
|
| శా. |
పౌరశ్రేణియు భూజనంబు నను సంభావించి కీర్తించునో
నేరం డున్మదుఁ డంచు లాఘవముగా నిందించునో దీని నీ
వేరూపంబున వింటి విన్నతెఱఁ గొక్కింతేనిఁ బోనీక వి
స్తారం బొప్పఁగఁ జెప్పు మన్న నతఁ డుద్యత్ప్రీతిమై ని ట్లనున్.
| 94
|
| మ. |
జనకుం డానతి యీఁ దపంబునకు నిష్ఠం గానకుం జన్న పెం
పును దుఃఖం బొకయింత లేక లవణాంభోధిం గళామాత్రఁ గ
ట్టినసామర్థ్యము దేవబృందమునకు డెందంబుపై రావయనం
జను నాపంక్తిముఖున్ వధించినమహోత్సాహంబుఁ గీర్తింపఁగన్.
| 95
|
| క. |
కలయంగ నెల్లయెడలం, బలుమాఱును విందు ననినఁ బ్రమదం బెసఁగం
గల దున్నరూప యిది నీ, పలుకులు మాకెక్కె నని నృపాలుఁడు మఱియున్.
| 96
|
| తే. |
తొలుత రాజ్యంబు సేయంగఁ దొడఁగి మనము
వివిధవర్ణాశ్రమంబుల వృత్త మరసి
యలవరించుచోఁ గొందఱ కహిత మగుటఁ
గొన్నిమాటలు పుట్టక యున్నె యనిన.
| 97
|
| ఉ. |
ఈయనుమాన మేటికి నరేశ్వర మీపరిపాలనక్రియో
పాయము ధర్మనిష్ఠయుఁ గృపాగుణమున్ వినయంబు పెంపునున్
|
|
