| |
గ్రొచ్చి సంధులు బంధించి పలుకులు వాకట్టి బలంబు వోఁదట్టి [1]ద్వితీయ
భంగిం జేయుమనిన నతండు నట్ల చేసె నసురేశ్వరుండును నసువిదూరుం
డయ్యెఁ గావునఁ బగవారిం గలసి వర్తించుతుచ్ఛవర్తనుం డపకీర్తి రాకకు నైశ్వ
ర్యంబు పోకకు నెదురుకొని యుండుం గావున.
| 137
|
| గీ. |
[2]హంసునంతవాని కత్తెఱం గైనచో, నితరదనుజకోటి నెన్న నేల
మీఁదు దెలిసి వేల్పుమేలాటములు మాని, నిలువయ్య కీర్తి నిలుపవయ్య.
| 138
|
| గీ. |
తండ్రిఁ జంపినపగవాని దానవేంద్ర, నమ్మకుము తక్కురాజుల నమ్మరాదు
కృత్య మంతయు మాయందఁ గీలుకొనఁగఁ, జేయు నీకు నభీష్టంబు సేయువాడ.
| 139
|
ప్రహ్లాదుఁడు దేవతలపై విరోధించుట
| క. |
అని పలికినఁ బ్రహ్లాదుఁడు, తనమది దేవతలమీఁదితలఁ పుడిగి సుధా
శనవిమతమతము గైకొని, పెనిచె విరోధంబు సాధుబృందముమీఁదన్.
| 140
|
| సీ. |
నిప్పచ్చరం బయ్యె నిర్జరేశాసక్తి పావకుచేపట్టు పట్టు వదలె
శమనంబుఁ గనియెఁ దచ్ఛమనుమీఁదితలంపుకోణపుపక్షంబు గుంటుపడియెఁ
బాశపాణిప్రీతి పలుచన యై తోఁచె గాలిపై నెయ్యంబు [3]తీలు పడియె
ధనదానురాగంబు దవ్వులఁ దలచూపె శంకరప్రణయంబు క్రుంకువడియెఁ
దాపసులమీఁదితగులంబు తఱిఁగె వైష్ణ, వాగమంబుల తరితీపు బాగుదప్పెఁ
గుటిలదానవనిర్దిష్టకుత్సితప్ర, చారపారగుఁ డైనదేవారి కపుడు.
| 141
|
| క. |
కరుణార్ద్రవీక్షణుం డై, హిరణ్యకశిపుప్రసూతి యేకాంతమునం
బరమాప్తులైన రాక్షస, పరివృఢులం బలికె వినయపరిచితఫణితిన్.
| 142
|
| క. |
పెద్దఱికంబున మును మా, పెద్దలకును వేల్సుకులముపెద్దలకు మహో
ద్యద్దాంతిశాంతికర మగు, నిద్దపునీపలుకు మాననీయము కాదే.
| 143
|
| సీ. |
సంవర్తసమయభీషణనవజ్రివజ్రాభఘోష మై పటుహయహేష మగుచు
సప్తానిలస్కంధసంధిబంధవిభేదవేగ మై నిర్భరోద్యోగ మగుచు
ఫాలలోచనఫాలఫలకరీలివిశాలతేజ మై శౌర్యనిర్వ్యాజ మగుచు
శమనకటాక్షవీక్షణపాతసన్నాహఘోర మై యాయుధోదార మగుచు
నాదుమూలబలంబు నానాదిగంత, రాళముల వేరుపాఱి యుత్తాల మైన
నేమి సేయంగ నోపుదు రెంతవారు, నాదివామననిభ వామనాభిధాన.
| 144
|
| గీ. |
నిప్పుమీఁది నివుఱుకప్పెల్ల నొయ్య నే, పార నూఁది యూఁది ప్రజ్వలితము
చేయు హోమి యనఁగఁ జిక్కులన్నియుఁ [4]బాపి, నామనంబు దేర్చి తో మహాత్మ.
| 145
|
- ↑ ద్వితీయ్యభృంగిం
- ↑ హంసుఁడంతవాని
- ↑ తీలిపడియె
- ↑ బాశి
