| గీ. |
పొడగనియె నంత నొకనాఁడు పుడమివేల్పు, నిండుగొలువుననున్న యాఖండలారి
విబుధవైరులు తనసాధువృత్త మెల్లఁ, బేరుకొని పేరుకొని కానిపించుకతన.
| 25
|
| క. |
నోరాఁగన్నులఁ జూచుచు, నారక్షోవరకుమారుఁ డవనీసుర బం
గారముగద్దియయం దిడి, గారవమునఁ బలుకు వినయగంభీరోక్తిన్.
| 26
|
| క. |
ఎందుండి రాక కాపుర, మెందులనో మీకుఁ గూర్చుహితు లిల్లాలు
న్నందనులు గలరె నిను నే, మందురు పే రెన్నుచోట ననఘవివేకా.
| 27
|
| క. |
నీవర్తనంబు నిఖలము, గైవారము సేయుచుండఁగా వినుచుందున్
ధావతి పడి, (?) యీక్రియ నుప, ధావన సేయంగనేల దనుజకులంబున్.
| 28
|
| క. |
సురకార్యార్థము వచ్చిన, పురుషుఁడవో కాక మమ్ముఁ బొడగని యేదే
పురుషార్థము మాచేఁ గని, మరలెదవో యనుడుఁ గపట మహిసురుఁ డనియెన్.
| 29
|
| సీ. |
నాయిక్క వైకుంఠనగరంబు ననుఁ దను గాఁ జూచుచుండు శంకరసఖుండు
కులపాలికయుఁ గొడుకులుఁ గల్గి వర్తింతు నారాయణాహ్వయోన్నతుఁడ నేను
బరమర్షిహృదయపద్మంబులఁ గ్రీడింతుఁ బుణ్యతీర్థముల నేప్రొద్దు నిలుతు
శ్రుతులు సూనృతవాక్యరతులు దాత లలుబ్ధు లావులు నాదురూపాంతరములు
నీవు దేవేంద్రు గెలిచి తన్నిఖిలరాజ్య, వైభవశ్రీలఁ గొనియున్న వార్త లేను
గిన్నరీగీతికల వినుచున్నకతన, నిన్నుఁ జూచెద నని వచ్చి నిలిచి తచట.
| 30
|
| చ. |
అనిమిషమానమర్దనవిహారమున న్సడిసన్నయట్టి మీ
జనకునిఁ బోలి శత్రుజనసంహరణం బొనరించి వాలుము
మ్మొన నడిపించి తింటికి సముజ్జ్వలరాజ్యరమావిలాసముల్
దనుజకులేంద్ర యింత వలదా బలదారుణవృత్తి చూపఁగన్.
| 31
|
వృద్ధబ్రాహ్మణుఁడు ప్రహ్లాదుం బొగడుట
| క. |
అనిమొన నీశరసంహతిఁ, దనువు సిరిగి దేవభర్త తల వీడఁగ బ
ల్గును కెత్తినపుడు మనయీ, దనుజకులము నవ్వకున్నె దనుజాధీశా.
| 32
|
| క. |
పావకుఁడు నీకృపాణము, చేవిదళికదేహుఁ డగుచు శిథిలప్రభుఁడై
చేవ చెడి పోవునప్పుడు, భావములో నెన్ను నీప్రభావ మధీశా.
| 33
|
| క. |
అంతకుఁడు శాంతుఁడై నీ, దంతిఘటలకాలుమట్లఁ దనసైన్యము లిం
తింతలు శకలము లైపడ, నంతఃకరణమున వందఁడా సురవైరీ.
| 34
|
| గీ. |
కులమువాఁ డటంచుఁ గోణపుప్రాణాన, కలుగ కీవు బాడుదలయవట్టి
విడిచినట్టి నీదువీరంబు సారంబు, గౌరవంబు నెన్నఁగా వశంబె.
| 35
|
