446
ద్విపద భారతము
గంగ మునింగి గంగాద్వారమునకు
సంగతినేఁగి మజ్జనమాడువేళఁ,
గౌరవ్యుఁడనుపాము గన్నట్టికన్య
శ్రీరమ్య [1]యగు నులూచీనామధేయ
[2]గొంతులతో నందుఁగొలనాడఁబోయి,
యంత నాతనిమూర్తి కాత్మలోఁజొక్కి
"యేవాఁడొకో! వీనినేఁజూచియెఱుఁగ;
భావజన్మునికంటెఁ బసమేనివాఁడు!
కట్టక ముట్టక ఘననీలరత్న
మిట్టిరూపముదాల్చె; నింతియకాక,
మణిగాక మేనొండు మలయునోయిట్లు!
...........................................
విస్తీర్ణతరమైన వీని [3]వక్షమునఁ
గస్తూరిగంధికిఁ గాపుండవలదె!
కొనగోర నితఁడింత గుఱిసేయఁడేని,
చనుఁగవఫల మెంత జవ్వరాండ్రకును!
'ఏను లీలావతి నీక్షోణి' - ననుచు
వీనిముందట నిల్వ వెలఁదియెక్కడిది!
ఈక్షణంబున వీనియీక్షణంబులకు
లక్షనిష్కములైన లంచమీవచ్చు;
గలుగునొకో వీనికౌగిలి నాకుఁ!
గలుగకుండినఁ జేటు కామునిచేత.
హీనవృత్తికిఁ జొచ్చి యీ స్నానవేళ
నేను బ్రార్థించిన నితఁడేలవినును!
కొనిపోయి పాతాళకుహరంబులోన
నునిచి ప్రార్థించెద నొయ్యన" ననుచుఁ
