పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/90

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

83

     బెదురుగ వచ్చిన క్రియ న
     మ్మదిరేక్షణ తాన వచ్చె మనకడ కర్థిన్.142
వ. అని బాలచంద్రిక మొగంబుఁ జూచి యీకార్యలతకు నాలు
     వాలంబు భవదీయచాతుర్యంబ కాదె కావున నీ కెయ్యది
     ప్రియం బేగతి మనోరథంబు సఫలం బగు నెవ్విధం బుచితం
     బగు దానిన చేయుదు ననిన నమ్మానిని యి ట్లనియె.143
క. మరునెత్తికోలు చెప్పితి
     వెరవు తగవు నీవె నేర్తు వేయేటికి నా
     తరుణీరత్నము చింతా
     జ్వరభయమునఁ దెగకమున్న వలయం గవయన్.144
క. అను పలుకులకు విషాదము
     వెసఁగినమోదంబుతోడఁ బృథివీపతినం
     దనుఁ డయ్యంగనతో ని
     ట్లనియెం బ్రేమార్ద్రసముచితాలాపములన్.145
చ. మరుఁ డలయింప నమనము మానము దూలిన నయ్యవంతిసుం
      దరి కనుదేట మేర్పడుట తాఁ దగు కారణ మయ్యెఁ గాక యా
     వెరవరి వల్లభుం గలయ వేగిరపాటునఁ జుల్కగాని యి
     త్తరుణియు నేను బ్రీతి నుచితంబుగఁ బొందినఁ గాక యొప్పునే.146
వ. కావున దుష్కరం బైన కన్యాంతఃపురప్రవేశంబున కను
     రూపంబగు నుపాయంబు విచారించి.147
క. నేఁ డెల్లి వత్తుఁ బిలిచిన
     రాఁ డను వగ దక్కు మెన్నిక్రమములనైనన్.