82
దశకుమారచరిత్రము
క. వెఱ పేల నాకు నాఁ డీ
తెఱవం గనుఁగొనుచు వలపుత్రిప్పులఁ బడు టే
నెఱుఁగనె యింతకుఁ గైకొని
పఱిపఱిగా నేయకున్నె భావజుఁ డతనిన్.136
వ. కావునఁ గుమారుకడకుం జని తగిన తెఱుంగు సేసెద నని
సమయోచితశరణంబులకుఁ జతురలైన సఖుల నియమించి.137
క. చని మదనాతురుఁ డగు న
మ్మనుజేంద్రకుమారుఁ గాంచి మన మలరఁగ నా
తనిచేయు నుచితసంభా
వనఁ గైకొని ప్రేమగర్భవచనప్రౌఢిన్.138
వ. లీలోద్యానవర్తనప్రసంగంబున నల్లన కలసికొని యవంతి
సుందరి వలవంత యెఱింగించి యి ట్లనియె.139
ఉ. నేచియు నేరకుండియును నీసుకుమారతనూవిలాసముం
జూచిన రాచకూఁతుఁ దెగఁజూచు తలంపున నంపవానలో
ద్రోచె లతాంతసాయకుఁడు దూఱగునాఱడిచావు మాన్పఁగాఁ
జూచుట మేలు వచ్చి దయఁ జూడుము మాగధరాజశేఖరా!140
క. అనిన విని రాజవాహనుఁ
డనవరతము తోడునీడ యై తన్నుం బా
యని చెలియగు పుష్పోద్భవుఁ
గనుఁగొని యిట్లనియె వదనకమలం బలరన్.141
క. మది నూఱడు మిఁక నీతలఁ
పు దలంపం గూడె నాడఁబోయిన తీర్థం
