తృతీయాశ్వాసము
81
గుఱియటె చిత్తముల్ హరుఁడు కోపమునం గనుఁగొన్ననంగముం
బఱిపఱి యయ్యె నట్టె తలప్రాణము తోఁకకు వచ్చె నెవ్వరిం
గఱచు ననంగుఁ డేమిటికిఁ గంపము చెందెద వంబుజాననా!129
తే. అనిన వెలవెలపాటుమై నల్ల నిగుడు
చిఱుతనగవున నెమ్మోము చెన్నుఁ జేయఁ
నళినలోచనదృగ్దీప్తు లొలసి గ్రాల
నెలుఁగు రాల్పడ నల్లన యిట్టు లనియె.130
ఉ. సుందరి! రాజనందనుని జూచిన చూపుల పజ్జఁ బోయి నా
డెందము పూవుఁదూఁపులఁ దొడంబడి మన్మథరాగవార్ధిలో
డిందె మరల్చి తెచ్చుట కడింది దురాశలఁ బొంది పొంది యే
నందని మ్రానిపండ్లకును నఱ్ఱులు సాఁచెద నేమి సేయుదున్.131
వ. అని యివ్విధంబున నివ్వటిల్లు నెవ్వగలం బొగులు నమ్మృగ
లోచనం జూచి బాలచంద్రిక యాత్మగతంబున.132
మ. జగతీజాతజయంతుఁడైన మగధక్ష్మానాథుఁ దేకున్న ని
మ్మగువం జిత్తజుఁ డేల మెత్తనిమెయిన్ మన్నించు వేపోయి నే
ర్చుగతిం బిల్చెద నిట్లు నాతఁ డిట వచ్చుం దమ్మిలేఱేకులం
జిగురుంబ్రోవులఁ దూండ్లనుం దొలఁగునే చింతాజ్వరం బింతికిన్.133
వ. అదియునుంగాక.134
ఆ. ఏన కాదె విభున కీతన్వి నెఱిఁగించి
దీని కతనితెఱఁగు తెలియఁ జెప్పి
ప్రేమమునకు మొదలు పెట్టినదాన నా
చేత నెట్లు దీరు నీ తెఱంగు.135
