పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/70

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

63

     డను సెట్టికిం బుట్టి సుపుత్ర యనం బరఁగి యీకాంత నిజ
     కాంతుండైన రత్నోద్భవుం డను మగధరాజామాత్య
     పుత్త్రుండు తోడు తేఱంగలం బెక్కి వచ్చునెడ నేను నీతన్వి
     దాదింగావునం దోడన వచ్చితిం గలంబు బిద్దంబైన నంద
     ఱుం గనుకని మునింగిన నాసన్నప్రసవయైన యిత్తరుణి
     యేనును దైవయోగంబున నొక్కపట్టె పట్టికొని తీరంబు
     సేరితిమి మందభాగ్యయైన యిక్కోమలి కొడుకుం గాం
     చిన వాఁడును గోలుమృగంబుల పాల్పడుటయుం బరిభ్ర
     మించుచుండి షోడశవర్షాంతరంబునం బుత్త్రసమాగమం
     బగు నను నొక్కసిద్ధవచనంబు విశ్వసించి ప్రాణంబులు వట్టి
     యల్లపుణ్యాశ్రమంబున నొక్కయుటజంబున వసియించియు
     న్నంత నదియును నసత్యం బగుటయు శోకోద్రేకంబున నిలు
     పోపక యనలంబు సొర నుద్యుక్త యయ్యె ననవుడు మా
     తల్లింయగుట యెఱింగితిఁ దండ్రి యాదాదిమాటకుం జెవి
     యొగ్గి చెదరినచిత్తంబు కూడంబడ నచ్చెరుపడి యుపలక్షిం
     చుచు నుండె నేను మదీయశైశవప్రకారంబులు జనముఖం
     బునను వినుతెఱంగు సెప్పి జనకుం జూపి వారలకుం దద్వ
     ర్తనంబును దెలిపి యివ్విధంబున మాయంతవట్టును బ్రత్యభి
     జ్ఞానంబుగా నొండొరు లెఱింగికొనిన యనంతరంబ రాజ
     హంసమహీవల్లభు రాజ్యభ్రంశంబును భవదీయజన్మంబును
     సకలసచివకుమారప్రాప్తియు దివ్యవాగువదేశంబున దేవర
     దిగ్విజయార్థంబు వెలువడుటయు మనము గనుకనిం జనిన
     కారణంబును సవిస్తరంబుగాఁ దేటపడం బలికి నిన్ను నన్వే
     షించుటయ పరమకార్యంబుగా నిశ్చయించి మజ్జనని