58
దశకుమారచరిత్రము
కాంతి నుద్దీప్తగాత్రుఁ డై కమ్మఱంగ
వెడలె మహనీయముగఁ బుష్పవృష్టి కురిసె.26
ఉ. అయ్యెడఁ గన్య యొక్కతె మహామణిమండనమండితాంగియై
నెయ్యపుబోటికత్తెలు వినీతగతిం జనుదేఱఁ బ్రీతితో
నొయ్యన వచ్చి కాను కని యొక్క లసన్మణి యిచ్చె విప్రుఁడుం
దొయ్యలిఁ జూచి యెవ్వతెవు తోయజలోచన! నీవు నావుడున్.27
వ. ఏను దానవేశ్వరుం డైన నముచికూఁతుర గాళి యను
దాన నమ్మహానుభావుం డీలోకం బేలుచుండుఁ దత్పరాక్ర
మాసహిష్ణుం డగు విష్ణుదేవుకారణంబున.28
చ. అతఁడు నిజాంగనాసహిత మంతకుఁ గూడినఁ దద్వియోగసం
భృతమహనీయశోకమున బెగ్గల మందుచునున్న నన్ను నూ
ర్జితకరుణార్ద్రచిత్ఁ డొక సిద్ధవరేణ్యుఁడు చూచి పల్కె ని
య్యతలముఁ జొచ్చి నీకుఁ బతి యై యొకమానవుఁ డేలు నింతయున్.29
మ. అనినం గద్వచనము నమ్మి మహనీయం బైన మోదంబుతో
ఘనశబ్దోన్ముఖచాతకంబుగతి నాకాంక్షించి నల్దిక్కులున్
జనుచుం జూచుచునున్నచోట నమృతాసారాకృతి న్నీవు తోఁ
చిన నేతెంచితి [1]నేఁడు భాగ్యమహిమం జేకూరె నాకోరికల్.30
తే. నాకు భర్తవు నీవ యీలోకమునకు
నీవ భర్తవు గైకొమ్ము నెమ్మి వెలయ
- ↑ నిందు
