పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/181

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

174

దశకుమారచరిత్రము

     యెలమి రతి సల్పి నాయురస్స్థలముమీఁదఁ
     దక్కఁ దక్కొంట నిద్రింపఁ దగునె? నీకు.153
వ. తదనతరంబ కాంచనపేటికాసమర్పితంబైన తాంబూలంబు
     పుచ్చికొని తద్రసంబున సుధాభిత్తిం జక్రవాకమిథునంబు
     చందంబుగా నుమిసి యంతం దనివోవక.154
క. మెలపున నయ్యంగనయం
     గుళి నొకయుంగరము పుచ్చికొని యవుడు మదం
     గుళిముద్ర దాని వేలం
     జెలువుగ నేఁ దొడిగితిం బ్రసిద్ధము గాఁగన్.155
వ. అంత నే[1]ను వెడలివచ్చి యట మున్ను గాచికొని యుండు
     చండసేనుం డనువానిఁ బిలిచి కాంతకు చావు చూపి
     వీనిం బొడిచినవాఁడవు నీవు గాఁ జెప్పికొనుము నాయునికి
     రాజు నెఱుంగుం గావున ధనమిత్రు నజినరత్నంబు మ్రుచ్చి
     లికొని సంకలియ నున్న మ్రుచ్చుం బనిచి కన్నంబు పెట్టి
     కొని కాంతకుండు కన్యాంతఃపురంబు సొరఁబాఱ నిరువురం
     బొదివితి వాఁడు దప్పిపోయె వీఁ డగపడె నని జనపతికి
     విన్నవించి మన్నన పడయుము నేఁడు మొదులుగాఁ బ్రాణ
     సఖుండ వై యుండుము వలయుకార్యంబులకు నీకు నేనును
     నాకు నీవునుం గా వర్తిల్లుదము సృగాలిక నెరవుగాఁ దలం
     పక నాతోడిద కా విచారింపు మని కలయం బలికి యొం
     డొరులుం బ్రమాణంబులు చేసికొని యాలింగనపూర్వకం
     బుగా వీడుకొని యమ్మగువ వెనుకఁ జనుదేర నింటికిం జని

  1. గది