చతుర్థాశ్వాసము
111
చ. అనుడు నొకండు వచ్చి వినయంబున మ్రొక్కినఁ జూచి రాజవా
హనుఁ డపహారవర్ముడగు టాత్మ నెఱింగి ముదంబు వొంది ర
మ్మని కసంజ్ఞ చేసి చరణాయతికుంచితకుంజరంబు నె
క్కినచెలిఁ గౌఁగిలించెఁ దనకేలు పిఱిందికి జాఁచి వేడుకన్.114
వ. మఱియును.115
క. అతనికరంబులు కక్ష
ద్వితయంబున నిగుడఁ దెగిచి వికసితముఖుఁ డై
పతి యన్యోన్యాలింగన
వితతసుఖం బనుభవించె వేడుకతోడన్.116
వ. అపహారవర్మయుఁ జిరవియుక్తుండైన రాజవాహనుం గలయఁ
గనుంగొని పరమానందంబు పొందుచుండె నయ్యిరువురు
నన్యోన్యకుశలసంప్రశ్నంబులు సేయునెడ నెడలేకుండఁ
జండవర్మ పరివారంబు శస్త్రాస్త్రఘోరంబుగాఁ బొదివినం
బతి కరపతిం బురికొలిపిన దొరలేని కూటువమూఁకలు
విరియఁబాఱినమంచువిరియించినపతంగుండుంబోలె వెలింగి
వీటిలోని సంకటంబున కొల్లక బయలు మెఱసియున్నంత సిం
హవర్మకుం దోడుపడుటకు నరుగుదెంచిన సర్వపాలుఁ డతని
పరిభవంబు విన నరవాయి గొనక యురువడించి చండవర్ము
తోడి భండనంబున కియ్యకొని వచ్చివచ్చి యాతండు
చచ్చుట యెఱింగి యచ్చెరువందుచుఁ బురంబు డగ్గఱి.117
చ. తెగువ జనంబు లెల్ల వినుతింప దొరం దెగఁ జూడఁ జాలు ని
మ్మగటిమిఁ జేసి గ్రందుకొన మార్కొను వైరిబలంబుఁ దోలియ
ల్లగజముమీఁద విక్రమవిలాసము సొంపెసఁగంగ నున్నవా
