110
దశకుమారచరిత్రము
క. అని యనిచిపుచ్చి దైవము
తనపైఁ గృప సేసి యాపదలు తలఁగుటకున్
జనపతి నెమ్మదిలోపల
ననురాగముఁ బొందుచుండి యాసమయమునన్.108
వ. తత్ప్రదేశంబున.109
శా. అంగంబుల్ ప్రమదంబునం బొదలఁగా నౌత్సుక్యవృత్తిం దగన్
శృంగారం బొనరించి సర్వజనసంసేవ్యోత్సవాగారవే
దిం గన్యన్ వరియింప నున్నెడ బలోద్రేకంబుమైఁ జండవ
ర్ము గూలం బొడిచెన్ భటుం డొకఁడు క్రూరుం డై కఠారంబునన్.110
క. అని సంభ్రమించి పలుకుచుఁ
గనుకని చెడి పాఱు జనులఁ గని రాజసుతుం
డును జండవర్మ చావున
కనుమానములేమి నిశ్చయము సేసి వెసన్.111
చ. వెరపు జనంబు సత్త్వమును విక్రమమున్ విలసిల్లుచుండఁగాఁ
గరిపతి నెక్కి మావతునిఁ గ్రక్కునఁ గీటణఁగించి త్రోచి ని
ష్ఠురసృణిపాతభేదిగజశుంభధరుం డిభబృంహితధ్వనిం
బరుపడి మూఁక పాయ విడఁ బార్థివదేహము డాసి యి ట్లనున్.112
చ. వగవ మనుష్యమాత్రమున వారికి దుష్కరమైన యట్టి యా
మగతన మెవ్వఁ డిప్పుడు సమస్తజనస్తుతికారణంబుగా
విగతభయాత్ము డై నెరపె వేగమె వాఁ డిట యేఁగుదెంచి వే
మొగపడునేని నియ్యెడ సముద్ధతిఁ గైకొని కాతు నాతనిన్.113
