చతుర్థాశ్వాసము
109
శా. ప్రాసాదోపరిరమ్యభాగమున సాంద్రంబైన చంద్రాతప
శ్రీసౌధామలదీప్తులం జెనయఁగాఁ జిత్తోద్భవక్రీడన
వ్యాసంగంబున డస్సి మీరు సుఖనిద్రాయత్తు లై యున్నచో
రోసం బెక్కిన వీరశేఖరుఁడు నీరూపం బొగిం జూచుచున్.103
వ. డాయం జనుదెంచి భవదీయమహానుభావంబుచేతఁ బ్రతి
హతుం డై యొం డెద్దియుం జేయఁజూలకుండి దైనదత్తో
త్సాహుం డగుటం జేసి నిజఖడ్గముష్టిశిఖరంబున రజతశృంఖ
లారూపంబున నున్న నన్నుఁ బుచ్చికొని భవచ్చరణయుగ
ళంబునఁ గలితంబుఁ జేసి యతిత్వరితంబున నెక్కడికేనియుం
బోయిన.104
క. అది యాదిగాఁగ నే నీ
పదయుగళం బాశ్రయించి బ్రదికితి నిట యె
య్యది సేయఁదగిన కార్యం
బది సేసెద నన్నుఁ బనుపు మద్భుతచరితా!105
క. అన విని భూమీశుఁడు మన
మున ఘనవిస్మయము మోదముం బెనఁగొనఁగా
ననిమిషకామినితో ని
ట్లనియెం బ్రియ [1]దెస దలంచి యాదరవృత్తిన్.106
క. నాకుం బ్రియ మొనరింపఁగ
నీ కిష్టము గలిగెనేని నీరజనేత్రా!
యీకథ యింతయుఁ జెప్పుము
శోకాతుర యగు నవంతిసుందరితోడన్.107
- ↑ దేవిఁ దలఁచి
