ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
24 తెలుగు భాషా చరిత్ర
ii) తె. -క-/-క్క- < -క్క-
(తెలుగులో ద్విత్వాక్షరాలు సాధారణంగా పదాదినున్న హ్రస్వాచ్చు తరవాతనే ఉంటాయి; మిగిలిన చోట్ల మూలభాషలో ఉన్న ద్విత్వాక్షరాలలో ద్విత్వం నశిస్తుంది.)
తె. అక్క : త. అక్కా, మ. క. తు. అక్క (24).
తె. ఉక్కు : త. మ. ఉరుక్కు, క. ఉర్కు, ఉక్కు (569).
తె. కాకి : త. కాక్కై, మ. కాక్క, క. కాకె, కాకి (1197).
తె. పితుకు, పిదుకు : త, మ. పితుక్కు, క, హిదుకు (3426).
తె. ముక్కు : త. మ, మూక్కు, క. మూగు, తు. మూకు (4122).
2.15. (i) తె. చ- <*క - (ఇ ఈ ఎ ఏ ల ముందు)
మూలద్రావిడంలో ఇ ఈ ఎ ఏ ల ముందు ఉండే పదాది కకారం తెలుగులో చకారంగా మారుతుంది. దీన్ని తాలవ్యీకరణం (Palatalization) అంటారు. తెలుగు పదాల్లో మూ. ద్రా. *అయ్‌ నించి వచ్చిన ఏ కారానికి ముందు ఉన్న కకారం కూడా తాలవ్యీకరణాన్ని పొందుతుంది. (కింద 10, 12 చూడండి).
1. తె. చిఱు, చిఱుత: త. మ, చిఱు, చిఱ్ఱు, కోత కిర్‌, క. కిఱు, తు. కిరి,
కిరు (1326).
2. తె. చిలుక : త. మ. కిళి, క. తు, గిళి, గిణి, ప. కిల్‌ (1318).
3. తె. చీము : త. మ. చీ, కీల్, క. గీళు (1337).
4. తె. చీలు : త. కీళ్, కీల్, క. గీళు (1351).
5. తె. చెడు : త. మ. కెటు, క. కెడు, కిడు (1614).
6. తె. చెదరు, చిండు : త. చితర్‌, చింతు, మ. చింతు, క. కెదఱు
(1294).
7. తె. చెఱువు : త. చిఱై, మ. చిఱ, కోత కెర్‌, క, కెఱె (1648).
8. తె. చెవి, చెవుడు : త. మ. చెవి, చెవిటు, క, కివి, కివుడు, కో. నా. కెవ్‌
(1645).
