120
టిటోవాణ్ని గనుక, నా కడుఫునిండితే యిహానికీపరానికికూడా లోపంలేదు. అం తే కాకుండ బంధుపోషణఫలు లభిస్తుంది. ఈకామఛేనుఫు శరీరం బ్రతికినప్పుడూ చచ్చిన తరునాతనూ కూడా బంధుపోషణమునకే వుపయోగ పడుతులది.(వ్రకాశ ముగా) మీలో నాహకులుగా వుండేవారెవరో లెండి.
వృష-(తనలో) ఓరినిశాచరుడా! నీమనసులో యెంతపాపపు వూహ వున్నదిరా!
రామ-మీరాపని మాత్రం చేయించకండి. ఆ ముండా కొడుకు మీ వద్ద నక్క వినయాలు కనరచి తుదకనమ్మించి మోసం చేస్తాడు. వీడికి వంచకమన్న పేరు స్వభావంగాంనే వున్నదిగదా ? వృషభేంద్రరావు గారు! వక్క రహస్యము . (అనిచెవిలొ) యీరాత్రిమీరు పాతిపెడితే తన బందువులైన నక్కలను నాలిగింటిని తీసుకునివచ్చి పెల్లవించుకొని తినవలెనని వీడి ప్రయత్నం. వీడి మటా సాగనియ్యకండి. ఆపవిత్
కొఎకొజూసెఫు గూక్స్జీమిటో -బిగ్లినగాకుయివ్రా- నీళాప్తాశ్తేలూ గీప్తాక్తాలు తీను కొనిసోయి తులగతాం వూఛోటోకుఔగా- నాచూటకు ఆడ్డలవచిఎ అశ్తేఎ ఝేశింపడుతూ వునాక్టివన్గానపే -గొలూతుక-ళాయ కొరికీశేసాను-
రామ-నేనుఠాక్టిన్త్రఫైల వుశ్నదఅటూవులకేష్జాన్గా పేఢీనాక-క్షతో మోటతవలచెద-క్టి దఁవి నీకుళకెఫ్లైలకొ-దు- అవటం-శి గార్షభేలక్టిదఠాత్రు తాంస పరానుళ్ళ నిమిక్తా౦ రాజోలు ను వత్తూర్పనాన్త్రరు- ఆయనబయాంపెర్డలు- ళాధ్రువిష-యల పారీని ఆడుగుదాము- ఆవీధూతిధాకటంయేమి 1’ ఆళా౦తఝఖ౦శ్యేమి ల్గి ఆయన కేవలశివసన్త్రరూఫులుఱ్ఱ
§"oB’——-3.5011" నా శివసన్త్రరు-ఫుణీఉ- చ్చష-ఆగాస్తుస్గ గారు గూనాశ- దహనఐషయకఛశూణా వారిదే అడుగు దానుఁ-
గైగార్దఖే-వాదత్తెళాళిళ్తువేలనారు పక్నోలేశిలచుదు-నాన్నైరు-న్ష
రౌభు-ద్లో- తెంక్లా-ఎబకధరసవిన్లుల I ళశివక్లరి చథుద్భజం ళ్ళోసగ్న నరనంఛాక్టియే I తఎరవ్విక్టోఫావ్గేశ్రిపళాభితయేజ్ఞు
వృష--ఏమయ్యా! యీశ్లోకం చదివినావు-
-రాదు-నేను నుహానుఛావులఋన గార్ధఛేఎదక్నోళాస్తురేలనారిని శ్లోకొరూపముగా స్తుతిచేసినాను '
వృష-ఇది ఆయనస్తుతి యేలాశైనది?
2
