ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0306-5 భైరవి సంపుటం: 11-036
పల్లవి: దైవము సేసిన మాయ తగ నింతేసి కాఁబోయి
నీవొళ్లికల్ల గాదు నిజమె యీమాఁట
చ. 1: చెప్పేవు సలిగెలు సేసేవు చేఁతలు
అప్పుడు ఆతఁడు నిన్ను నంటె నంటాను
కప్పురపుఁబడి తోడికాంత రెల్లా నుండఁగాను
దెప్పరపువారికి యీ తెక్కు లేల వచ్చును
చ. 2: సారె సారె నవ్వేవు సంగడిఁ గూచుండేవు
దూరి ని న్నాతఁడు కాలు దొక్కె నంటాను
చేరినట్టి సేసపాల చెలు లెల్ల నుండఁగాను
పోరచిసతుల కేల బూటకాలు వచ్చునూ
చ. 3: పెంచేవు పగటులు పెనచేవు వావులు
ముంచి యొండొకమాటు ముట్టె నంటాను
యెంచఁగ శ్రీవెంకటేశు నింటిదాననేఁ గూడితి
పంచల నుండేవారికి బద్దు లేల వచ్చును
