ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0305-4 సౌరాష్ట్రం సంపుటం: 11-028
పల్లవి: ఏల బుద్దులు చెప్పేరె యెందాఁకా నితనికి
తాలిమి గలితే నేమె తగ వెరిఁగేము
చ. 1: తలఁ పొకచో నుండఁగ తనపైకి దీసుకొని
బలిమి నేయఁగఁ బోతే పచ్చి దోఁచును
పెలుచుఁ జిత్త మాతనిఁ బెనఁగి యేమి సేసినా
చలములు రేఁగుఁ గాని చవి చాలదు
చ. 2: అవ్వల మాటలాడఁగ నందుకెతా మాటాడితె
పువ్వక పూచినట్టు పుల్లఁబారును
రవ్వగా నాతని నెంత రతలకుఁ దీసినాను
నవ్వుఁ బాటై యిందరిలో నారటిలునూ
చ. 3: యెందొ యెదురు చూడఁగా నెదిటికిఁ బోతేను
సందడి యనుచు మతి సమ్మతించదు
చెంది యింత చెప్పఁగాను శ్రీవెంకటేశుఁడు గూడె
మందలించి యివి యల్లా మచ్చికల కెక్కును
