ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0276-3 దేసాళం సం: 09-153
పల్లవి:
కాంత నీవు గూడఁగా నేఁగంటి నేలలోఁగేవు
వింతగాఁ గంటికిఁ జూపు వేరయ్యీనా
చ. 1:
నీవు నాకుఁ జుట్టమవై నిలిచినాఁడవుగాన
నీవద్దియింతులు నాకు నెమ్మిఁ జుట్టాలె
పూవులుముడిచితేను పూవులలోవాసనలు
వేవేలుచెప్పినాను వేరులయ్యీనా
చ. 2:
నీమనసు నామనసు నిక్కమూ నొక్కటె కాన
కామించిన నీపనులు కా దన నేను
దీమసాన సొమ్ములెల్ల దేహమున నించుకొంటె
వేమరు వానికాంతులు వేరె వుండీనా
చ. 3:
యెప్పుడూ నీ నా ప్రాణా లేకమయ్యెవుండుఁగాన
యిప్పటి నీజాడలెల్లా నితవె నాకు
అప్పటి శ్రీవెంకటేశ ఆయమంటి కూడితివి
విప్పరాని చనవులు వేరయ్యీనా
