ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0274-1 సామంతం సం: 09-139
పల్లవి:
ఊరకె తా నుండట్టె నుండుఁగాక
తారుకాణ లైనమీఁదఁ దగవుఁగొంతా
చ. 1:
తనకేమె నాలోనఁ దల వంచు కొంటేను
ననుపులేని చోట నవ్వఁ బొయ్యేదా
అననేలె నన్ను సారె నవ్వలిమో మైతి నంటా
చనవులేని చోట సలిగెఁగొంతా
చ. 2:
చింత యాలె తనకు నేఁ జెక్కిటఁ జే యిడు కొంటే
సంతముగాని చోట సరసములా
యింత యాలె యడమాట లేకతాన నే నుంటే
పంతగాఁడు తాను నేఁ బచరించఁ గలనా
చ. 3:
వలపు చల్లఁగ నేలె వంతుకు నే నలిగితే
చలము సాధించఁగాను జాణతనాలా
యెలమి శ్రీ వెంకటేశుఁ డింత చేసి నన్నుఁ గూడె
కలసిన మీఁద నింక కపటములా
