పుట:ఘటికాచలమాహాత్మ్యము (తెనాలి రామకృష్ణుడు).pdf/155

74

ఘటికాచలమాహాత్మ్యము

గీ.⁠

తడి వలిపె చంద్రకావిపావడలు వైచి యొండొరు నితంబబింబ కుచోరు నఖము ఖాంకములు జూచి చిరునగవంకురింపఁ జలువలును రత్నభూషణములును బూని.

⁠ 137

క.⁠

పువ్వులు పూతలు గైకొని యవ్వల యౌవనజ భావ [1]హావములలరన్ జవ్వనులు [2]మెలఁగ నత్తరి [3]మువ్వన్నియవేల్పు చరమభూదర మెక్కెన్.

⁠ 138

గీ.⁠

మొదల బూర్వాశఁ జెందితి పిదప [4]పద్మి నికిని కరములు సాచితి విఁకను దొలఁగు మనియ పూర్వాశకాలఁ దాచినఁ దదంఘ్రి యావమన రాగ మిగురొత్తె నర్కుమేన.

⁠ 139

మ.⁠

ఇనుఁ డత్యుత్కటతేజుఁడై మెలఁగి [5]భూయిష్ఠానురాగంబునం దనుఁ జేరంజనుదేరఁగా నపరదిక్తన్వీశిరోరత్న మె త్తిన నీరాజనమో యనం దదనుషక్తింబుట్టు[6]రాగమ్ము త త్కనదాశాసతిమేన బల్విరిసెనాఁ గన్పట్టె సాంధ్యద్యుతుల్.

⁠ 140

సీ.⁠

ఉదయించినది మొదల్ మది మోద మలవడ కల వసూత్కరము సానులనుఁ జేర్చె ద్విజరాజమండల తేజంబు మాయించి కువలయవృద్ధి తక్కువగఁ జేసె గురుతరస్తోమవిస్ఫురణంబు సందుగొం దుల నిగూఢక్రియ నిల నొనర్చె పుణ్యజనస్తోమములపెంపు దూలించి పద్మినీసతిఁబట్టి పగలు గూడె

⁠

1. హారము. తా.
2. మెలఁగిరత్తరి. పూ. ము.
3. పువ్వన్నియ. తా.
4. పద్మినికి. తా.
5. భూజిష్ఠా. తా.
6. గారమ్ముతత్ననవాశా. తా.