పుట:ఘటికాచలమాహాత్మ్యము (తెనాలి రామకృష్ణుడు).pdf/152

ద్వితీయాశ్వాసము

71

⁠

కరకంకణమ్ములు [1]మొరయఁ బదముల వ్రే ల్చిటికలు దీసి మచ్చికలు జేసి కళల యిక్కువలంటి గళముల సందిళ్ళ క్రొవ్వాడి నులివంక గోరులుంచి యెంత గరగించి[2]నను నొకయింతయైనఁ జలనమందక రాఁబ్రతిమలును బోలె నలరు జడదార్లగని లజ్జఁజెలులు తలలు వాంచి తమనేర్పులెల్లఁ జాలించి యలసి.

⁠ 120

క.⁠

[3]నడిమింటి తపసి డెందపు [4]నడిమింటం జెలగు [5]దమ్మినంటు వెలుంగున్ గడుదారి యాతపములన్ జడదారుల యా తపముల జడసి యలంతన్.

⁠ 121

క.⁠

నీవు లొకించుక వీడన్ మోవులు వసివాడ నూరువులు తట్టాడన్ పూవిలుతుఁ [6]డెక్కి విడిచిన [7]మావులునా వచ్చు చెలుల మానస మలరన్.[8]

⁠ 122

గీ.⁠

తరుణలతికా పరీరంభ తత్పరుండు కైరవిణికాబ్జినీపుష్పగంధరతుఁడు మధుకరీగానసంయుక్తమానసుండు మలయపవమానుఁ డెదురుగా మలయుటయును.

⁠ 123

క.⁠

ఎదురెదురుగఁ జని చూచిరి మదవతు లరవిందబృంద మకరంద రసో న్మద చంచరీక కేళీ సదనంబై యొప్పు నొక్క జలజాకరమున్.

⁠ 124

1. మెరయ తా.
2. నా యొక. తా.
3. నడిమింట. తా.
4. నడిమింటిం జెలసి. పూ. ము.
5. ఈ కడమభాగము పూ. ము. న లేదు.
6. తమ్మి విడిచిన తా
7. మడువులు.
8. ఈ పద్యము పూర్వార్ధము పూ. ము. న లేదు.
   121, 122 పద్యములు రెండును ఒక పద్యముగా ఆసమగ్రచిహ్నములతో పూ.ము. న కలవు.