తృతీయాశ్వాసము
47
వ. అది యె ట్లనిన.289
క. మందరపురిఁ గాంతాజన, కందర్పుఁడు గలఁడు రాజు ఖగవృత్తిసమా
ఖ్యం దనరి బుద్ధిమంతుల, జెందఁడు సాక్షరుఁడు గాఁడు శిశుకాలమునన్.290
క. గర్వోద్ధతచాపలమున, దుర్వర్తనుఁ డైన నృపసుతునిచే నిడుమల్
సర్వము గని తన్మంత్రులు, దుర్వారాసహ్యబహులదుఃఖాన్వితులై.291
వ. ఆత్మగతంబున.292
సీ. అక్షరజ్ఞుఁడు గానియతనికి శాస్త్రపురాణాగమాదులు రావు సొరఁగ
గ్రంథాధిగమశక్తి గలుగక శుద్ధవివేకంబు లేదు వివేకశుద్ధి
కలుగక కర్తవ్యకర్మ మెఱుఁగఁడు కర్తవ్య మెరుఁగక కడఁగిచేయు
క్రియల నీగఁగరానికిల్బిషంబులఁ బొందుఁ బాపుండు నరకకూపమునఁ ద్రెళ్ళు
గీ. నరకవాసి పేదనరుఁ డగుఁ బేదయై, కడుపుకొఱకుఁ బాతకములు చేసి
రౌరవమునఁ గూలు గ్రమ్మఱ నట్ల యా, పదలకెల్లఁ గుదురు చదువులేమి.293
వ. అని చింతించుచుండ నక్కాలంబున.294
సీ. ఎలుకవేఁటలపేర నేగి పట్టణముబోఁ బ్రజలయిండులు కూలఁద్రవ్వఁబంపు
జెలఁగి డేగలకుఁ దొండల నేయఁబోయి ద్రాక్షామంటపంబులు గాసిసేయుఁ
గోడిపోరులపేర వాడలఁ దిరుగుచుఁ బొడఁగన్నకడవలఁ బొలియవైచు
వేఁటకుక్కలఁ దెచ్చి విడిచి మందలలోని మేఁకల కుసికొల్పి మెచ్చి యార్చుఁ
గీ. గాలకింకరులట్టి కింకరులతోడఁ, గూడి రాఁగూడి ప్రొద్దునఁ గుడుపుదొరఁగి
వెడఁగుఁదనము బ్రల్లదమును వేనవేలు, మదముతోఁ జేయుచునుఁ రాకుమారుఁ డిట్లు.295
క. ఉరులును బోనులు గూళ్ళును, బరుసని చెయ్దములు గాలిపడగలు బొరిఁగిం
కరులం బొడిపించెడి యా, సరభసములు దక్క నొండు సైఁప వతనికిన్.296
క. ఆనరపతి యనువుగ నొక, వానరపోతంబుఁ దెచ్చి వాత్సల్యముతో
దానిఁ బెనిచి యాయుధవి, ద్యానిపుణతఁ బొందఁ జేసి యది వర్ధిలుడున్.297
క. కంచుకము దొడిగి కుండల, చంచత్కటకాతివేషచయ మిడి శితఖ
డ్గాంచితరూపముతోఁ దన, కంచుకియై యుండఁబనిచెఁ గదలక యెపుడున్.298
సీ. ఆరాజు మందిరోద్యానంబునకు నేగి యొకనాఁడు తాను బయోజముఖులుఁ
దడవుగాఁ గ్రీడించి యొడలు నిద్రాలసం బగుటయు నందఱ నచట నచట
వసియింపుఁ డని పంచి వనచర మొక్కఁడ తోడరా దట్టంపునీడ నిలిచి
పరిమళమృదుసితపవనంబు నెలవైన గురివెందపందిరి గుజ్జుసెజ్జ
