పుట:కుమారసంభవము.pdf/47

తృతీయాశ్వాసము

37

⁠

గదియ నురమునం దొడగోరుగర్భపంజ । రమున వసియించియును నిజరమణుఁడైన యీశునర్ధాంగ మెక్కటి యెక్కనెత్తు । నగజకోర్కులఁ బెనఁగి మేనకయు నెలమి.

⁠ 269

క॥⁠

తరుణవిభూదయమునకుం । బరిపూర్ణం బగుసుధాబ్ధిపరుసున నాసుం దరికిఁ గ్రమంబున గర్భము । పరిపూర్ణంబయ్యె నిష్టఫలసంపదతోన్.

⁠ 270

వ॥⁠

తదవసరంబున శుభముహూర్తంబున.

⁠ 271

సీ॥⁠

వేలావనమునందు విలసిల్లువిద్రుమవల్లిక యుదయించువడువవోలెఁ బూర్వదిక్సతి కతిస్ఫురణతో నుతసుధాకరరేఖ యుదయించుకరణివోలెఁ ద్రిదివంబునందు సమ్మద మొందఁ గల్పలతాంకుర ముదయించునట్లువోలె దేవతానదికి శోభావహమ్ముగ హేమరాజీవ ముదయించురమణవోలె వరవిడూరభూమి వైడూర్య ముదయించుతెఱఁగువోలె దిశలు తేజరిల్ల మానినీలలామ మేనక కుదయించె రాజవదన శైలరాజకన్య.

⁠ 272

మ॥⁠

వివిధామోదవిమిశ్రితానిల మొగిన్ వీచెన్ మరుద్దుందుభుల్ దివిరెన్ భోరనఁ బుష్పవృష్టి గురిసెన్ దేవాంగనాగాన ము త్సవలీలన్ వినిచెన్ సమస్తభువనోత్సాహంబు సంధిల్లె ది గ్వివరంబు ల్వెలిఁగెన్ నిధుల్ దెఱచె నుర్విం గౌరి జన్మించినన్.

⁠ 273

వ॥⁠

అంత హిమవంతుం డంతఃపురసహితం బనంతసంతోషరసాపూరితాంతరంగుం డగుచు నిజోత్సవంబులోన పురోత్సవంబు నొనర్చుచు దీనానాథవిద్వజ్జనంబుల నపారవసుధారాసారంబులం దేల్చుచు సమందానందుం డగుచు నుండె నంతం బార్వతి శరచ్చంద్రరేఖయుంబోలె సకలజననయనేందీవరానందకరంబై వెలుం గుచుం గ్రమక్రమంబున.

⁠ 274

సీ॥⁠

పరమేశుమన ముద్దపరి ముట్టి సాధింప నెత్తినగతిఁ దలయెత్తఁ దొడఁగె హరునూరుపీఠంబునం దుండు వెర విట్టి దనుగతిఁ గూర్చుండుననువు వడసెఁ నొకధాత్రి తను దాల్ప నోపదన్ గతి ధాత్రిపై నిజధాత్రి చేపట్టి నిలిచెఁ గలహంసకులమందగమనంబునయ మిట్టి దనిచూపుగతి [1]నడపాడఁ దొడఁగె

⁠

1. నడపాడ నడువ = “నడపాడనేర్చిన నవకంపునునుదీఁగె” కేయూరబాహుచరిత్ర. ఆ4.