పుట:కుమారసంభవము.pdf/31

ద్వితీయాశ్వాసము

21

వ॥⁠

అనిన విని నవఘనాఘనధ్వని వినినకమలలక్ష్మియుం బోలె మదరిపడి లగ్గనోసి దాక్షాయణి దక్షున కిట్లనియె.

⁠ 157

మ॥⁠

త్రిజగన్నాథుఁ బవిత్రగాత్రుఁ గ్రతుమూర్తింబుత్తు సత్పూజ్యుఁడే యజనాభీలకపాలశల్యధరుఁ డీయజ్ఞాదులం దంది యీ ద్విజదేవాదులకుం గపాలకవచాస్థివ్రాతముల్ మేనులన్ నిజమై యున్నవి రుద్రచిహ్న లివె వీనిం బుచ్చి రా నేర్చిరే.

⁠ 158

గీ॥⁠

వీరి కెల్లను దేవతావిభవ మొసఁగు । చున్న పరమేశు రావింప నొల్ల ననియె దింక నీయజ్ఞఫలము నీ కిచ్చునట్టి । పెద్ద లెవ్వ రీవచ్చినపేళ్ళయందు.

⁠ 159

సీ॥⁠

ధరణితలం బెల్ల నరదంబు చంద్రార్కబింబముల్ చక్రముల్ పృథుజవాశ్వ ములు వేదములు పగ్గములు చతుస్స్వరములు ప్రణవంబు గసగోల బ్రహ్మసూతుఁ డగపతి ఇల్లు పన్నగపతి గొనయంబు హరి గోల గరి గరుం డనల మమ్ము పదముండు వేగంబు దివిజగణంబులు నెరపులై యీశుండు పురము లేయఁ దలఁచినంతన భోరనఁ దమకుఁ దార । వచ్చి కెలసంబు సేసినవారె కారె వీరిఁ బట్టి పరమేశుని విడుతు ననఁగ । వలదు నీ కీశుఁ డేలినవాఁడు కాఁడె.

⁠ 160

క॥⁠

నెఱయఁగ నీ కిది కాదని । యెఱుగమి యీదేవగణము నేలినవానిం గొఱగాఁ డని కైకొన కిం । దఱిఁ దెచ్చితి వీర లీశుదాసులు గారే.

⁠ 161

వ॥⁠

అని పరమేశ్వరు సమస్తమరాధీశ్వరుల కధీశ్వరుండుగాఁ బలికిన విని దక్షుండు సహింపక.

⁠ 162

ఉ॥⁠

అన్నినయట్ల యిమ్మునిసురాధిపులం జెడనాడు చున్ననీ యున్నతికంటె నాకు మొగమోడి సహించిరి గాక వీరిలో నెన్నిననిన్ను రుద్రుని సహింతురి దేవత లన్న నల్కతోఁ గన్నుల నిప్పులొల్కు[1]హరుకాదిలి దక్షునిఁ జూచి యిట్లనున్.

⁠ 163

సీ॥⁠

నీకంటె హరి బుద్ధిలేకయె నిజనేత్రకమలంబు పూన్చి చక్రంబు వడసెఁ బరమేష్ఠి నీకంటెఁ బరవిడియే శిర మొప్పించి నిత్యుఁడై యున్నవాఁడు

⁠

1. హరుకాదిలి = పార్వతి (కాదిలి = ప్రియుడు, ప్రియురాలు - భారతికిఁ గాదిలిమువ్వురఁదొల్తపేరు " ఎ - హరి. ఆ1.)