మలయవతి వివాహము కథ
235
విక్ర -- తరుణీ! నీ పుణ్యము బిగ్గరగా మాట్లాడకుము. మెలకువ రాఁగలదు.
మల - మనోహరా! స్వప్నమో నిజమో యేదైన నేమి? నేను దలిదండ్రుల చాటు దానంగదా? ఇప్పుడు వేగిరింపనేల శాస్త్రోక్తవిధినే నన్ను బరిగ్రహింపవలయు. నేను మలయధ్వజుఁడను నృపాలుని కూతుఁర. నా పేరు మలయవతి యండ్రు. కొలదిదినములలో నాకు స్వయంవరమహోత్సవము జరుపుదురు. అందు దేవర విచ్చేసి నన్నుఁ పరిగ్రహింపవలయు నిదియే నా యభిలాష అని పలుకుచు నతని చేయి వదలించుకొని యవ్వలికిం దొలగినది. అంతలో నతనికి మదనమంజరి వ్యామోహము గలుగఁజేసి తీసికొనిపోయి యుజ్జయినీపురంబునఁ దదీయతల్పంబునం బండుకొనఁ బెట్టినది.
అని యెఱింగించువఱకు వేళ యతిక్రమించినది తదనంతర కథా విధానంబు మఱల నిట్లు చెప్పఁబూనెను.
202 వ మజిలీ
మలయవతి వివాహము
నాఁడు విక్రమార్కునకు వెంటనే మెలుకువ వచ్చినది. తాను జూచిన విషయములన్నియు స్వప్నదృష్టములనియే నిశ్చయించి యా విశేషములే ధ్యానించుచు దిరుగా నిద్రఁ బోడయ్యెను. మహారాజు లేచువఱకు నెవ్వరును లేపవలదని పరిజనుల శాసించుచు శ్రీధరుఁడు వాకిలిఁ గాచికొని యుండెను. అతని యలుకుఁడు విని విక్రమార్కుండు శ్రీధరా! శ్రీధరా! ఇటురా. అని కేక వైచెను. దాపునకుఁ పోయి నేఁడు నిద్రబోలేదా యేమి? పెందలకడ లేచితిరేమని యడిగిన శ్రీధరునితో వయస్యా! ఇది యొక యింద్రజాలమువలె నున్నది. ఈసారి యా స్వప్నము మఱింత వింతగాఁ బొడగట్టినది. వింటివా ? మలయవతీనగరము మలయధ్వజుండు, మలయవతి ఈ పేరులు నీ వెన్నఁడైన వింటివా ? తుంటవిల్కానిబారిం బడవైచినది యా మలయవతియె. అని తాను జూచిన విశేషము లన్నియు నెఱింగించెను.
శ్రీధరుఁడు విని మహారాజా! మలయవతి స్వయంవర మిదివఱకు రెండు మూఁడుసారులు జరిగినది. ఆ తరుణీలలామము ఎవ్వరిని వరించినదికాదు. అప్పుడు మనకుఁగూడ బత్రికలు వచ్చినవి. దేవర మరచితిరి. ఆ పేరులున్నవి యేమని చెప్పుటయు నృపతి యిట్లనియె.
ఇది కడు వింతగా నున్నది. కలయని కలయుం గాదు. నిజమని నిజము గాదు ఆ చిన్నది నా వృత్తాంత మడిగి తన కులశీలనామంబులు దెలియఁ జేయుచు స్వయంవరమున వరింపుచున్నది. మఱియొక చిత్రము వింటివా? నేనది కల యనియు మెలుకువ వచ్చునేమో యనియు వెఱచుచు నా చిన్నదానితో ముచ్చటించితిని. కల కాదు
