178
కాశీమజిలీ కథలు - తొమ్మిదవ భాగము
భవుఁగనుగొన్న; నన్య విభవంబులకు న్మతి నీసు? జెందియ
ట్టివి తనకబ్బగాఁ బ్రతిఘటించినచోఁ దలవంపులౌ తుదిన్.
అని నిరృతి యావృత్తాంత మంతయు నెఱింగించుటయు శతక్రతుండు ఎట్టెట్టూ? ఈ యింద్రజాలము భాగీరథీసింఛకాకల్పితమా? సరిసరి. అందులకు మనము వందనము సేయవలసినదే. వీఁడు నీయల్లుని మిత్రుఁడా? కాశిలో మృతి నొందలేదు కాఁబోలు నందులకే యిట్టి నిర్భాగ్యస్థితి పట్టినది. వినిమయలోకంబునకుఁ బంపి శిక్షింపఁ దలంచుకొంటి నిందులకు నీ వేమందువు? అనుటయు నిరృతి యిట్లనియె.
అనిమిషేంద్రా! వీడు గాశిలోఁ జావలేదను మాటయేకాని గంగాతీర్థముల సేవించెను. విశ్వనాథు నర్చించెను పెద్దలఁ బూజించె వీఁడు నిరపరాధి. యమలోకప్రేరణార్హుఁడు గాఁడు వీని నింటికే పంపివేయుఁడు బోనుఁదప్పించి పుణ్యలోకములఁ జూపింపుడని పాప మాపుణ్యాత్ముఁడు పెద్దతడ నింద్రుం బ్రార్థించెను. కాని యింద్రుఁ డా మాటకు సమ్మతింపఁ డయ్యెను.
మత్పురాకృత మిట్లుండ నెవ్వఁడు తప్పింపఁ గలఁడు. తుదకుఁ ద్రిదళపతి నిరృతినందలి యనురాగంబునంజేసి నన్ను యమలోకంబునకుం బంపక యీ పెట్టెతోనే మహేంద్రపురప్రాంతమున విడిచిరమ్మని కింకరుల కాజ్ఞాపించెను. దేవదూత లరనిమిషములో నాపెట్టెతో నన్నిందుఁ బడవిడిచిపోయిరి. ఆ వెంటనే నీవు వచ్చి లేవఁ దీసితివికాని మఱియొకదిన మందుండినఁ జచ్చిపోవువాఁడనే. నేను గూడ నా గంగలోబడి చచ్చినచో నీ యవమానము రాకపోయెడిది. సీ! నా జన్మమేల? పుణ్యలోకమున కేగియుఁ జూడలేక పోయితిని. ఆ రంధ్రముల వెంబడి చూతమన్న నేమియుఁ గనంబడునది కాదు. నేను వట్టి పాపాత్ముండనని దుఃఖించుచుండ నోదార్చుచు మోహనుం డిట్లనియె.
వయస్యా! ఆ కాంతలు సేసిన సుకృతంబునంగాని నాకుఁ గూడ నీ యవమానము కావలసినదే గంగామహిమచే నది దప్పినది. వారందుఁ బడి మృతి నొందుటచే వారి కోరికలు చెల్లినవి. పోనిమ్ము. నీకు వచ్చిన లోపమేమి? మన మిందే స్వర్గసుఖముల ననుభవింతముగాక నిర్జరతరంబులఁ దిరస్కరించు మించుబోఁడుల నీకుఁ బెండ్లిఁగావించెద విచారింపకుము.
అని యూరడింపుచున్న సమయంబున నిరృతి కూఁతురు వచ్చి మనోహరా! మీ మామగారు మహేంద్రుని యాచించి మీ నిమిత్తమై యమృతబిందువులఁ బంపి యున్నాఁడు. వేగం గ్రోలుఁడని పలికిన సంతసించుచు నతండు గోక్షీరములతో నా బిందువులం గలిపించి సగము మిత్రుని కిచ్చి శేషించిన సగము తాను ద్రావెను.
దానంజేసి వారిరువురు జరారోగములు లేక చిరకాలజీవులై యొప్పిరి. మోహనుఁడు పట్టాభిషిక్తుఁడై సిద్ధార్థునకు మంత్రిత్వపదవి నిచ్చి యచ్చరులం బుర
