చంద్రిక కథ
119
రెడ్డి సిగ్గుపడుచు సీ సీ. లేచిపోయిన కోడలిని రప్పించుకొనుటకంటె తప్పిదమున్నదా? తెలియక వచ్చితిమి. దానినోట మన్నుఁగొట్టికొని యదియే పోయినది. నా కొడుకునకు వేఱొకకన్యకం బెండ్లిఁ జేయలేనా? రండు, రండు. పోవుదమని పలుకుచు నింటికిం బోయెను.
అని యెఱింగించి మణిసిద్ధుం డవ్వలికథ పైమజిలీయం దిట్లు చెప్పదొడంగెను.
190 వ మజిలీ.
చంద్రిక కథ
హేమదుర్గమను నగరమున భీమవర్మయను రాజు గలఁడు ఆతండు మిగుల ధర్మాత్ముఁడు వితరణశాలి. కేవలము సన్యాసుల నిమిత్తమై పెద్ద మఠ మొకటి గట్టించెను. దాని దుర్గామఠమని పిలుచుచుందురు. అందు విరక్తులకు సకల సదుపాయములు చేయుచుందురు. బైరాగు లెన్నిదినము లుండినం బొమ్మనక భోజనము పెట్టుచుందురు. అందెప్పుడు జూచినను వేయిమంది సన్యాసులకుఁ దక్కువ యుండరు.
మార్గవశంబున సిద్ధవ్రతుండు శిష్యులతోఁ గూడ నొకనాఁడు సాయంకాలమునకు నా మఠంబునఁ బ్రవేశించెను. రాజపుత్రుండు మఠవిశేషము లన్నియుం జూచి వచ్చి యోగీంద్రా! ఇందున్న బైరాగులు మహేంద్రవైభవం బనుభవింపుచున్నారు వింటిరా?
సీ. చమురు మెల్లన రాచి జడలు విప్పుచు దల
లొప్పార నంటుదు ఱొక్కచోట
మేనఁ బూసిన భూతి బోనంగ రాగముల్
జిక్కనీరాడింతు ఱొక్కచోట
నడిచిన పెంద్రోవ బడలికల్ దీరంగ
నొడలల్లఁ బట్టుదు ఱొక్కచోట
మృదుతల్పములను నెమ్మది బరుండగఁ బెట్టి
యోపిక వీవుదు ఱొక్కచోట
గీ. వంటకంబులతోడఁ గావలసినట్టి
భోజనము గూర్తుఱిటఁ బరివ్రాజకులకు
నొక్కచోఁ బెండ్లికొడుకులకో యనంగ
నహహ! ఇది గట్టినట్టి పుణ్యాత్ముఁ డెవ్వఁడో.
మ. ఒకచోఁ బుణ్యతరింగిణీ సుమహిమ న్యూనాధికోద్యత్ప్రసం
గకథల్, యోగవిధానచర్చ లొకచోఁ, గాశీప్రయాగాది సు
