పెద్దపులుల కథ
55
గీ. దరికిరాకుండఁ గ్రూరుల దరిమినావు
కనిన కూఁతురువలె ననుఁ గాచినావు
పోయితివె నన్నువీడియా పుణ్యసీమ
సకలగుణధామ! యోమృగ సార్వభౌమ.
చ. విడచితి సర్వబంధువుల వివేకములేక పురంబుబాసి కా
ఱడవుల సంచరించితి మహావ్యధలందితిఁ గార్యసిద్ది జొఁ
ప్పడ దదిగాక ప్రాణములఁ బ్రాణముల రోహిణి గోలుపోయితిన్‌
గడపటిమిత్రు నన్నును బోకార్చె విధాత యిఁకేమిజేసెడిన్.
గీ. తండ్రి కరణి మేటిదాదియట్లు నినేయు
బాతి, బిడ్డవోలె మాత రీతి
నిన్ని నాళ్ళు కాచితీవెన్న నెయ్యంపు
చెలివిగాక పెద్దపులివె నాకు.
గీ. త్యక్త మొనరించి తల యోగసక్త చెలిమి
పురము బాపితి రోహిణి బొలియఁజేసి
తాత్తమగు దీని గెడపితి వహహ దిష్ట !
యేమి కావింపఁగలవు నన్నింకమీద.
అని అనేక ప్రకారముల నప్పులి కళేబరముపై దుఃఖింపుచుఁ గన్నీటిధారచే దానియొడలు దడుపుచుండెను.
అని యెఱింగించి - ఇట్లని చెప్పదొడంగెను.
111 వ మజిలీ.
పెద్దపులుల కథ
తండ్రీ ! వినుము పులి చచ్చినది. యా చిన్నది దాని మేనిపైఁబడి యూరక వగచుచున్నది అబ్బా! యెట్టి యాప్తబంధువులకైనను నట్లు విదారింపరు దానిగుణంబులం దలంచుకొని కన్నుల నశ్రుజలంబులు ప్రవాహముగాఁగార వెక్కి వెక్కి యేడ్చు చుండెను. ఆమె దుఃఖముజూడ నాకును శోక మాగినదికాదు. ఎన్నియో శోకోపశమములగు మాటలు జెప్పితిని కాని యామె వినిపించుకొనలేదు.
అప్పుడు నే నాలోచించి దేవీ ! నీకు దీనిచర్మము దీయించి యిచ్చెదఁ బరిధానముగా ధరింపుము. అని పలికిన నంగీకారము సూచించినది. అందే చర్మము దీయించి పరిశుభ్రము చేయించి యామె కర్పించితిని ఆమత్తకాశిని యాకృతి నాస్తరణగా నుపయోగింపక మడతపెట్టి దేవుని పెట్టివలెఁ బూజించుచుండెను. ఆమెకు దానియందు గట్టి
