162
కాశీమజిలీ కథలు - నాలుగవ భాగము
కృత్యంబులు నిర్వర్తించికొని యమ్మించుబోడితోఁగూడ గుఱ్ఱమునెక్కి యరుగఁబోవ నెంచు సమయంబున నయ్యశ్వత్థపాదపాగ్రంబునుండి.
సీ. మెఱపుతీగెలఁబోలు • కఱకువెండ్రుకలతోఁ
గజ్జలశ్యామలాం • గంబుతోడ
నంత్రమాలాకృతో • ద్యత్కిరీటముతోడ
దంష్ట్రాకరాళవ • క్త్రంబుతోడ
నురుకేశరచితయ • జ్ఞోపవీతములతో
గరదీప్తసరమస్త • కంబుతోడ
ఘనపావకార్చులఁ • గ్రక్కునాలుకతోడ
రూక్షంబులగుమిట్ట • గ్రుడ్లతోడ
గీ. దతకపాలాత్తరక్తంబు • ద్రావికొనుచు
నట్టహాసంబుతోడ నా • ట్యంబు సేయు
చాశ లద్రువంగఁ • జనుదెంచె నధికకోప
దక్షుఁ డగునట్టి యొక బ్రహ్మ • రాక్షసుండు.
అట్లు వచ్చి యానృపాలు వీక్షించి యోరీ | పాపాత్మా ! నేను భేతాళుని ప్రధాన కింకరుండ జ్వాలాముఖుండను బ్రహ్మరాక్షసుండ నీ యశ్వత్థంబు మదీయ నివాస దేశము. దీనిచెంతరా దేవతలు సైతము వెఱచుచుందురు. అట్టి నా యునికి పట్టునకు వచ్చుటయేకాక చేడియతోఁగూడి రమించితివి. ఇంతకన్న నపరాధ మేమి యున్నది ? రాత్రి నీవు గావించిన యవినయంబునకు ఫలం బనుభవింతువుగాక కామోపహతచేతస్కుండవగు నీహృదయంబు భేదించి రక్తంబు ద్రావెదఁ జూడుమా యని బెదరించుటయు నమ్మేది నీ విభు డతం డవధ్యుండని యెఱింగి గజ గజ వడంకుచుఁ జేతులు జోడించి సవిననయముగా నిట్లనియె. మహాత్మా ! నేనెఱుగక చేసిన యపరాధము మన్నింపఁ వేడుచున్నాఁడను. నీ యాశ్రయమున కతిథిగాఁ జనుదెంచితిని. నిన్నే శరణుజొచ్చితిని. రక్షింపక తీరదు. శరణాగతరక్షణంబు సకలధర్మ శ్రేష్ఠంబని పెద్దలు వాక్కాణించుచుందురు. మీ రెఱుంగనిదేది ? వినుండు,
శ్లో॥ చతుస్సాగరపర్యంతాం యోదద్యాధ్వసుధామిమాం,
యశ్చాభయంచ భూతేభ్యస్తయోరభయదోధికః !
చతుస్సముద్రముద్రితమగు భూమియంతయు దానమిచ్చినవానికంటె నభయదాన మిచ్చినవాఁడే యదికుఁడని శాస్త్రములు ఘోషించుచున్నవి. మఱియు నీవు గోరితివేని నాసనమగు నుపహారము నీకుఁ దీసికొనివచ్చి యర్పించెదను. న న్ననుగ్రహింపుమీ యని యనేక ప్రకారములఁ బ్రార్దించిన నాలించి యా బ్రహ్మరాక్షసుఁ డించుక శాంతుండై యిట్లనియె.
