118
కాశీమజిలీ కథలు - నాలుగవ భాగము
యెంతయో నైపుణ్యముగా మాటాడినది. ఆ మాటలువిని కృష్ణుం డొక్కింతతడవు విచారించి సాధ్వీ! నీవు నన్నెప్పుడు పెండ్లియాడితివి? నన్నింతకుమున్నెన్నఁడైనఁ జూచితివా? యీ కల్పనలు నాకుఁ బిచ్చియెత్తింపుచున్నవి. నీవు నన్నెఱింగిన గుఱుతు లేమైనం గలిగెనేని చెప్పుమనుటయు నా యువతి చురచురంజూని యిట్ల నియె.
ఆర్యపుత్రా ! పురుషుల నెన్నఁడును నమ్మరాదుగా ? వినుండు మీరు మా యూరి సత్రములోనున్న మదీయ చిత్రఫలకముఁ జూచినప్పుడు కావించిన కృత్యంబులు -
శా. చూచు న్వేమఱుఁ జేతిచిత్తరువుఁ జూ • చుం దానిపై నున్న రా
కాచంద్రాస్యను బిమ్మట న్మఱిశిరః • కంపంబు గావించు సం
కోచం బందుచు వెండియుస్గనుఁ గలం • గున్నిక్కమంచున్ రతిన్
జూచుం జేతులఁ గౌఁగిలింప నతఁడా • శ్చర్యంబు సంధిల్ల గాన్.
అని మా పరిచారికలువచ్చి చెప్పిరి. అట్టి మీ చర్యలేమైన జ్ఞాపకమున్నవియా? మఱియు వినుండు.
మ. కలలోఁగన్న వధూటియే యిదియ ని • క్కం బొక్కటేరూపమా
లలనారత్నము గాలిలో నెగిరి యీ • లావచ్చెనా ? దీని క
వ్వల నారూపు పటంబులోన లిఖయిం • పం గారణం బేమి యా
కలయేనా యిది లేక నాకిటు తదా • కారంబు గన్పట్టెనా.
అని మఱియు నందున్న నన్నుద్దేశించి -
ఉ. ఓ పికవాణి ! యోఘనప • యోధర ? యోహరినీలవేణి ! నీ
వీపగిదిం బటస్థితి వహించితి • వేమిటి కిందు సత్యమౌ
రూపముదాచి తెందునసు • రూపమే నీకు ననున్ స్మరాగ్నిసం
తాపముపాలు సేయ వల • దా కృపపల్క విదేమె కోమలీ.
చ. అమరులు దానవు ల్గలిసి • యంబునిధి న్మధియించి కన్న య
యమృతముకన్నఁ జాలరుచి • యౌఁజుమి నీయధారామృతం యో
రమణి ! యొకింత గ్రోలితి భ • రంబగు మోహనముగల్గె మేసితా
పము గడు హెచ్చె బుద్ధిపరి • పాటి యడంగె గుణంబదేమెటో.
అని యున్మత్తుక్రియఁ బలవరించిన మాటయు స్మరణకు రాకుండెనా యనుటయు నతండు ముక్కు పై వ్రేలిడికొని అయ్యారే ! యిదియేమి యింద్రజాలము అని విస్మయ మభినయించుచుఁ దరువాత నేమి జరిగినదో జెప్పుమనియె. అప్పు డా చిన్నది మేల్కొనియున్నవాని నెవ్వరు లేపఁగలరు ? అయినను జెప్పెదను వినుండు. పిమ్మట నా వార్త నేనువిని మీ చిత్రఫలకము దెప్పించుకొనిచూచి మున్నుగలఁలో గన్న వాఁడేకదా యీతం డని నిశ్చయించి మా తండ్రికి నా యుద్యమ మెఱింగించి
