కాంతిమతి కథ
201
ఇట్లు బ్రాహ్మణునితో నదృష్టదీపుడు మాట్లాడుచున్న సమయంబున బట్టణ విశేషంబులు జూచుటకై యంగడికి పోయిన బలభద్రుడు వడివడిగా జనుదెంచి యూర్పులు నిగుడించుచు నిట్లనియె. మిత్రమా! నే నిప్పు డంగడివీథి నొకవిశేషమును జూచితిని. ఒక చక్కని చిన్నవానిని బండిమీద నెక్కించి యూరేగింపుచున్నవారు. వానింజూచి నీ వనుకొని పేరబోయితిని. కాని చుట్టును విచ్చుకత్తులతో గాచియున్న రాజకింకరుల రాయిడిచే మాట్లాడుటకు వీలుచిక్కినదికాదు.
ప్రియంవద కథ
అప్పుడు నేను మిక్కిలి తొందరపడుచు నాకింకరులతో నితండేమి యపవాధము చేసినవాడని యడుగగా వాండ్రు నాకు సదుత్తర మిచ్చిరి కారు. పిమ్మట నేనూర కొనక యాప్రాంతమందున్న మరికొందరి నడుగగా వారిట్లనిరి. ఇతండొక బ్రాహ్మణకుమారుడు. వీనిపేరు హరిదత్తుడట. వీడిపట్టణపు రాజుకూతురు ప్రియంవద యడిగిన మాటల కుత్తరమునిత్తునని యొప్పుకొని యామెయంతఃపురమున బ్రవేశించి తుదకు ఆ చిగురుబోడియిచ్చిన ప్రశ్నలకు నుత్తరము చెప్పలేకపోయెను. మొదటనే యట్టిశాసన మేర్పరచియున్నవారు కావున నిప్పు డితని నురిదీయుటకై యూరేగింపుచున్న వారు. వీనిగురించి మరియొక రెవ్వరైన నాప్రశ్నలకు నుత్తరమిత్రుమని వచ్చినయెడల వీనిని విడుతురు వారు గూడ చెప్పనియెడల నిరువురను నురిదీతురు. ఇదియే వీని వృత్తాంత మని నాతో జెప్పిరి.
ఆ మాటవిని నేను మిక్కి లి పరితపించుచు నిన్నుజూచు తాత్పర్యముతో వచ్చితిని. అన్నా! పాపమా బ్రాహ్మణకుమారుడు నీవలె నున్నాడుసుమీ! తలవాల్చుకొని బండిమీద గూర్చుండియున్నాడు. తెలియక యట్టిపని కెట్లు పూనుకొనెనోకదా! వానిని విడిపించు బుద్ధిమంతుడీ యూరలేకపోయెను. ఆ ప్రశ్నలు నీకేమైన నర్థమగునేమో యని పలుకగా నతం డదరిపడుచు అయ్యయ్యో! బ్రాహ్మణకుమారు నన్యాయముగా నురిదీయుచున్న నీరాజు నేమనదగినది. అతని కూతురింత యన్యాయపువ్రత మేల పూనినది? కానిమ్ము. నే నిప్పుడే పోయి యాప్రశ్నల కుత్తరము చెప్పెదననిచెప్పి యాబ్రాహ్మణకుమారుని విడిపించెదను. దైవము నాకట్టియూహ తోపించిన దోపించుగాక లేనిచో నిరువురము పరమపదము నొందుదుము. బలభద్రా! నీ వే మనియెదవని యడిగిన వాడిట్లనియె.
అన్నా! తొందరపడకుము. ముందుగా నాప్రశ్నము లెట్టివో తెలిసికొని తరు
