72
కాశీమజిలీ కథలు - మొదటి భాగము
ఇంతలో నా వసంతుం డయ్యింతి యంతికమునకు వచ్చిన సంతసముతో నెదురేగి పదముల కెరగి యుచితోపదారంబులు దీర్చిన వెనుక స్వామీ! యేమి యింత యాలస్యము చేసితిరి? అకాలమున మా తల్లి ముఖఘోషము వినబడియు, నణగినది. దానిని మీరు చూడలేదుగదా యని యడిగిన నవ్వుచు నతండు ప్రేయసీ! ఇపుడు నీ జనని తటాకతీరమున బెద్దనిద్దుర జెందియున్నది. చూచివత్తువుగాని రమ్మనిన నవ్వనిత యదేమి యట్లనుచుంటిరి. నిజము చెప్పుడు నా గుండెలు కొట్టుకొనుచున్నవని యత్యాతురముతో నడిగిన జరిగిన కథయంతయు నెఱింగించి మిగుల పలవించు నయ్యించుబోడి నోదార్చువాడై యతం డిట్లనియె.
మోహనాంగీ! అట్టి రాకాసి తల్లికై తల్లడించు నీవంటి వెంగలి యెందైనం గలదా! ప్రజలతో దల్లిదండ్రుల బరిమార్చి తన్నెల్లకాలము బందీగృహంబునం బడవైచిన రక్కసియెడ మక్కువగల నీబుద్ధిలోలత బెక్కుగతుల నెన్నదగియున్నదే. చాలు చాలు నీపాటికి నూరకుండుము. కాటుకమోముతమ్మి గ్రమ్మ గన్నీరు వెదజిమ్ముచు నేటికి పరితపించెదపు? తాటకివలె దటాకాంచలమునబడి యున్న దానియాకారము జూచినంత నాకును భీతి వొడమినది. నీ వెట్లు దాని మాతగా నెంచి భయపడక సంచరించితివో యెరుంగ. దీని మరణంబు మనకుగాక త్రిలోకంబులకును సుఖకరమనియు నమ్ముము. అనుదిన మనేకజంతువుల గృతాంతు నంతికమ్మున కనుచు దనుజకాంత నంతంబు జేసిన నాకు బుణ్యమేకాని విశ్వాసఘాతుకపాతకంబు రానేరదు.
దైవకృపచే మన చిక్కులు వాసినవి. ఆనంద మందుమని ఊరడించిన మగని వచనంబుల శోకం బపనయించుకొని యక్కాంత యొక్కసారి దానికళేబరము జూపింపు మని వేడిన నంగీకరించి యితం డయ్యంగనను జయ్యన నయ్యెడకు గొనిపోయి తటాకాంచలమున ఘోరముగా బడియున్న దానిమేను జూపించిన బెంచిన మోహంబున గొంతదనుక చింతించి దానిం దహింప మనోహరు నడిగికొనిన నతం డడిదంబున దదంగకంబులు ఖండించి ప్రాంతశుష్కతరుశాఖల జితి జేర్చి యం దగ్నిం జొనిపి బూతి గావించెను.
పిమ్మట నా దంపతులు శుచిస్నానమునకై ప్రాంతముననున్న సముద్రమున కరిగి యందఘమర్షణసూక్తములతో శుచిస్నానము చేసిరి. అప్పు డప్పారావారతరంగములు పెంపుగ బొంగుచున్నకతంబున నారాయిడి నచ్చేడియ కుడిచేతనున్న నవరత్నస్థాపితమగు కంకణమొండు చీలవదలి సముద్రోదకంబులం బడియెను.
