శీల కళా విద్యా రూపవతుల కథ
77
యజ్ఞ:- ఈ కుళంకలిక చాలించి పాఠములు జదువుము నిన్న సీలవతియు నీరీతినే తల్లితో వాదువెట్టికొని తనకిప్పుడు వివాహమక్కరలేదని చెప్పినదఁట. మీరు బబుద్దిమంతులై నందుల కిదియా ఫలము. పో పొండు అని మందలించుటయుఁ గళావతి యాచార్యునికి మారుపలుక నోరు యూరకొన్నది. పిమ్మట నతం డింటికిబోయె.
అని యెరింగించువరకు సమయ మతిక్రమించినది. మరి సిద్ధుం డంతటితో నా కథ నుడుపుట విరమించి యనంతర నివాసదేశంబనఁ దరువాతికథ నిట్లని చెప్పఁదొడంగెను.
అరువది ఎనిమిదవ మజిలీ కథ
నిగమశర్మా ! మరలఁ జెప్పుము. వివాహములు రెండు నొక లగ్నమందే జరుగునాఁ ఈరేయి నెంతప్రొద్దు పోవును. మాబోటి పెద్దవాండ్రకు గొప్పచిక్కే తటస్థించినదిగదా యజ్ఞదత్తుఁడు కన్యాదాన కాలమందు షోడశ మహాదానములు గావించుట నిజమేనా ?
నిగమశర్మ :- పెద్దిభట్టుతాతా ! పెండ్లిండ్లు రెండును గుంభలగ్నమందే సేయ నిశ్చయించినారు. రాత్రి జాముప్రొద్దుండును. మన సదుపాయములు చూచి వారు ముహూర్తము లుంచుదురా యేమి ? యజ్ఞదత్తుండేకాదు. ధనపాలుండను బ్రాహ్మణసత్కార మధికముగాఁ జేయునని చెప్పుకొనుచున్నారు. పండితులకు శాలువలు గుండలములు ధోవతులు మిక్కిలి వెలగలవి పెక్కు తెప్పించినాఁడట.
పెద్దిభట్టు :- నిగమశర్మా ! మనము దొలుత నెక్కడికిఁ బోవుదము? ఉభయత్ర సంభావన జరుగు నట్లాలోచింపుము.
నిగ :- ఏదియో యొకచోట నమ్మియుండవలయును గాని యత్యాసకుఁ బోయిన రెంటికిఁ జెడుదుము. ధనపాలు నింటికే పోవుదము.
పెద్ది - కాదు కాదు. ముందు యజ్ఞదత్తునింటి కరిగి వానికిఁ గనంబడి పిమ్మట ధనపాలునింటి కరుగుదము. అట్ల యిన రెండుచోట్ల బహుమతులు దొరకఁ గలవు.
నిగః- ఉండుముండుము. ఏదో కోలాహలము వినఁబడుచున్నది.
పెద్ది:- పెండ్లివారియింట్లో కోలాహలముగా నుండదా?
నిగః- కాదు కాదు. ఏడుపులాగు వినఁబడుచున్నది. (ఆలకించి) అవును. ఏడుపే. ఏడుపే. పెండ్లివారి యింట్లోనే !
పెద్ది:- ఏమి చెప్మా? పెండ్లిండ్లు ఆగిపోవవుగద. గంపెడాస పెట్టుకొని వచ్చినాము.
నిగ:- అబ్బో ! ఆయల్లరి పెద్దగా వినఁబడుచున్నది. తెలిసికొని వచ్చెద నిందేయుండుఁడు. (అనిపోయి తెలిసికొనివచ్చి')అయ్యో! అయ్యో! తాతా ! ఇఁక
