కాంతిసేన కథ
175
ఉ. హా ! యిఁక నేమిసేతు వితతాద్భుతజాలను యింద్రజాలమా !
పోయితివే3 ననున్విడిచి భూవరపుత్రిక నంటితే తృణ
ప్రాయముగాఁ దలంచితి భవద్వరశక్తి జగంబు నంతయుం
బోయెగదా ? మదీయకృషి బూడెదఁబోసిన నేయికై వడిన్‌.
ఉ. నీ వచనంబులెల్ల మది నిక్కములంచుఁ బరాంగసంగ వి
ద్యావభవంబు నీ కొసఁగితా నృపపుత్రి ! వశించెవిద్య ధా
త్రీవిబుధత్వముం జెడియె దేహ ధనంబులు వోయె నింత మా
యామినివంచు నే నెరుఁగ కక్కట భ్రష్టుండనైతి నన్నిఁటన్‌.
వ. మీ యిరువురవల నా భూ
నాయక వరపుత్రి మంతనంబునఁ బ్రియురా
లై యుండెద నీకనుచుం
ద్రోయించె దుదికి నన్నధోగతి కాఁగన్‌.
ఆ జవ్వని మన మువ్వురకు నెఱవైచి వంచించినది. ఇందుల కొండొరుల ననవలసినదిలేదు. ఒకరి గొంటరితనము గిటగిట యొకరి వంచనము గుడి గుడియుం గాదు. ఈ యుపద్రవము మనమే తెచ్చి పెట్టికొంటిమి. ఆందలి యత్నములు తాపమునకే కారణములైనవి. ఈ వేగిరులు మనల గెడ్డంగిం బెట్టంగాబోలు తీసికొని పోవుచున్నారు ? ఈ దొసఁగు దాటించుకొను తెరఁ వరయవలయుఁ జింతించినఁ బ్రయోజనములేదు. వెనుకటి వైరము లెత్తఁ జనదు. అని శంతనుండు పలుకుటయు గరభుం డిట్లనియె.
శంతనా ? కొండిక నాటినుండియు శరభుండు నేను నెక్కువ నేస్త ముతో నేకదేహమట్లు మెలఁగితిమి. పెద్దకాలము చదివితిమి. విద్య యేమియు నంటినది కాదు. ఇట్టి మాయొద్ద బెద్ద పెద్ద నాసల నాడినఁ జెప్పికొనఁ గలమా ! గిబ్బలవలె గురుపులు వారుచు గురువులకడ గులాములమై యాకలియుం గిలియుం జెందక తిరిగి గిడిగిళ్ళతోనే కాలక్షేపముఁ జేసితిమి. నడిమంతరమునఁ జెడువిద్యలు రెండు సంపాదించి విరోధులమైతిమి. ఇప్పుడు రెండును బోయినవి కావున విహితులమై యుండ వచ్చును. బళి బళి ? మనకు మంచి ప్రాయచిత్తమైనది. అని సంతోషముతోఁ వారు కావించిన రహస్యక్యత్యములు కాంతిసేన చెప్పిన మాటలును దలఁచి తలఁచి నవ్వ దొడంగెను. రాజభటులు క్రమంబున వారిం దీసికొనిపోయి యోడ నెక్కించి ద్వీపాంతరమందు దింపివచ్చిరి.
అని యెరింగించి యాతం డవ్వలికథ మరల నిట్లు చెప్పం దొడంగెను.
